Muziek en dansmet buitenattracties
als 'katgooijen, zakloopen en
den Haan den kop afhakken
Foto uit 1921 van het Hutje aan de Zee, officieel Het Schager Wapen. Links het café, rechts het woonhuis met winkelvenster.
Samenvattend is Jan Grootes tussen 1842 en 1850 een kroeg
aan huis begonnen en heeft zijn weduwe die gesloten in 1874
of, door de brand, 1875. Daarnaast oefenden zij een veehoude
rij uit en kluste Jan tot zijn dood in 1855 bij in diverse beroepen.
Een kroegnaam heb ik niet kunnen vinden.
Simon Gerard van der Haagen
Op 26 mei 1862 duikt in Schagen op de in Alkmaar geboren
Simon Gerard van der Haagen. Hij komt inwonen en werken
bij veehouder Willem Vader in de Hoep. Van der Haagen laat
als beroep noteren boer. Dat klinkt nogal parmantig voor een
joch van 18. Al na zeven maanden vindt Simon een nieuwe
baas in Pieter van der Oord aan de Burghornerweg, ook een
veehouder. Is hij lastig? Ongedurig misschien? Hij werkt er een
half jaar en gaat vervolgens, nog altijd als boer, aan de slag bij
Arie Schenk op de Nes. Vindt hij daar wat hij zoekt? Ja en nee.
Ja, want hij maakt kennis met dochter des huizes Sijtje, met wie
hij later zal trouwen. Nee, want ook bij Arie Schenk blijft hij
niet langer dan zes maanden. Meindert Kant, eveneens aan de
Nes, is de vierde veehouder in twee jaar tijd bij wie Simon van
der Haagen de koeien komt melken. Dan huwt hij op 30 april
1865 Sijtje Schenk en vestigt zich met haar op Nes E 1 als...
tapper! Het pand is eigendom van Meijert Grootes, een zoon
van de eerder genoemde Jan Grootes en Maartje Ellen. Meijert
heeft dus in navolging van zijn ouders een café gebouwd, dat
hij verhuurt aan Simon van der Haagen tot deze het in 1871
van hem zal kopen. Het staat aan het zuideinde van de Nes, aan
de driesprong met de Lange en de Korte Snevert. Simon en
Sijtje krijgen in 1866 een zoon, Thomas, en kunnen zich een
dienstbode veroorloven. Van 1866 tot 1871 adverteert Van
der Haagen in de Schager Courant als kastelein van herberg
De Nieuwe Aanleg. Muziek en dans, met buitenattracties als
'katgooijen, zakloopen en den Haan den kop afaakken'. De zaak
heeft een biljart.
Van hand tot hand
Negen jaar lang houdt Van der Haagen de Nieuwe Aanleg in
de vaart. In 1873 doet hij de boel ('met inventaris, alles bijna
nieuw') over aan Cornelis Krans. Ook die gaat aan de slag
als tapper, maar hij geeft er al gauw de brui aan. Op 30 maart
1874 neemt Aaltje de Vries, weduwe van Jan Volder, de tap
over. Drie jaar later volgt Arie Slikker, in mei 1878 afgelost door
Dirk Johannes, die op zijn beurt na een jaar plaats maakt voor
Cornelis Witlok. We vinden een tapvergunning op zijn naam
en hij adverteert. Zo gaat het café aan de Nes van de ene hand in
de andere. Tussen 1883 en 1897 worden voor het adres H 1 aan
21
Kakelepost_04_17.indd 21 {©J 29-11-17 16:45