OPENBARE VERKOOPING HEERENHUIS, aan de Marktplaats, te SC HAG EN. c. itoovirit i:h. 'een hecht en sterk betimmerd, goed onderhouden heerenhuis, met aanhoorigheid en erf, aan de Marktplaats, te Schagen, kadaster, sectie A, nummer 794 (hetperceel heeft een wijziging ondergaan waardoor het oude kadastrale nummer A280 is aangepast), groot 2 are en 70 ca; bevattende het huis beneden groote suite, gang, achterkamer met ruime alcoof waarin twee bedsteden, keuken en bergplaats; boven mede ruimte suite, flinke achterkamer en slaapkamer, daarboven zolders en verdere Het perceel is voorzien van regenbak, welput en gasleiding, heeft een afzonderlijken uitgang op het Noord, en is door ligging en inrichting tot elke affaire geschikt; de overvloedige ruimte biedt gelegenheid om het benedenhuis tot winkel in te richten, en het bovenhuis afzonderlijk te verhuren. Eigendom van de dames Cantfort, en te aanvaarden op 1 November a.s.. De eigenaar Simon de Boer Het huis wordt gekocht door de geneesheer Simon de Boer. Uit een berichtje in de Schager Courant blijkt dat hij op 5 juni 1889 de dag gedenkt dat hij veertig jaar geleden zich als geneesheer en verloskundige in Schagen vestigde. Het ziet er naar uit dat hij het huis kocht met het oog mogelijk op de voortzetting van zijn praktijk, mogelijk ook om zich er te vestigen als rentenier of gepensioneerde. In de krant van 11 februari 1897 wordt vermeld dat Simon de Boer, oud 72 jaar, is overleden. In hetzelfde jaar wordt het huis verkocht. De koper is Simon Dirkszoon Keet. Dat kunnen we lezen in de notariële trans portakte, gedateerd 31 mei 1897 (hypotheken vier, nummer D0520/A131). Hieruit wordt ook duidelijk dat de familie De Boer niet in het huis heeft gewoond, maar dat het werd verhuurd. Inderdaad geeft het wijkregister van 1889 aan dat op de Marktplaats num- Van Cantfort heeft geprobeerd om iets te doen aan zijn financiële situatie mer 89 (dan het huisnummer van 'ons' huis) de heer Anthonie Cornelis Jan Verhoeffwoont en achter diens doorgestreepte naam staat Simon Keet Dz. Het wijkregister van 1899 geeft voor Marktplaats 85 (de nummering is weer aangepast) S. Keet Dz. Verhoeff had in het huis zijn kantoor op de tweede verdieping. Hij was Ontvanger van de belastingen. Bij de brand van de kerk in 1895 brengt hij zijn papaerassen in veiligheid, omdat men vreesde dat ook de toren die immers aan de westkant stond, zou instorten. En dat vormde een direct gevaar voor de huizen aan de Kerkebuurt, de noordkant van de Markt. Aldus een 'herden kingsartikel' in de Kakelepost van 1995. Eigenaar Simon Dirksz Keet Simon Dirksz Keet is geboren in Den Helder op 26 april 1834. Hij trouwde in Schagen op 11 juli 1858 met Elmire Eleonore Timmermans (Elmier) die geboren was in Amsterdam op 2 augustus 1841. Hij was kleermaker, manufacturier in Schagen. In de Schager Courant vinden we talloze advertenties waarin al lerlei kleding, maar ook petten en hoeden worden 'aanbevolen'. De zaak was gevestigd aan de Hoogzijde, nummer B 76. Hij was waarschijnlijk zo bekend dat in de advertenties in de Schager Courant zo goed als nooit het adres wordt vermeld. In maart 1913 overlijdt hij, 78 jaar oud. In het huis aan de Markt hebben ze gewoond vanaf het moment van kopen in 1897, uiteraard rekening houdend met de huurder, Verhoeff, die er zoals gezegd tot 1 augustus in mocht blijven met zijn belastingkantoor. In het wijkregister van 1899 staat Simon Keet als bewoner genoteerd en in het wijkregister van 1909 de weduwe S. Keet Dz. Zij verhuist op zeker moment naar de Molenstraat C 119 volgens de gezinskaart, waarop ze als enige wordt vermeld. In juni 1921 staat het heerenhuis met tuin in de Molenstraat te koop, bewoond door wijlen Mevr de Wed S. Keet. Simon Keet en Eleonore Timmermans krijgen 15 kinderen, die alle zijn geboren voor 1897 in het huis aan de Hoogzij. Eigenaar Jan Koo Boontjes en de huurders Nadat de weduwe Keet het huis aan de Markt had verlaten en het huis in handen kwam van Jan Koo Boontjes, is het eerst nog bewoond geweest door Jan Engelbert Poerink In de Schager Courant van 4 december 1913 staat vermeld dat de heer Poerink is benoemd tot ontvanger der Registratie van Domeinen; tot dat moment was hij ontvanger in Grave. In juni 1917 vertrekt hij voor dezelfde baan naar Woerden. Hij trouwt 27 jaar oud in juli 1914 met Johanna Adriana Hoogendijk van Capellen, aldus de Schager Courant van 14 juli van dat jaar. Op 30 juni 1914 wordt de heer Poerink tot kantonrechter plaatsvervanger in het kanton Schagen benoemd met ingang van 1 juli 1914. Na zijn vertrek naar Woerden zal Jan Koo Boontjes in het pand zijn gaan wonen. Hij wordt althans als bewoner vermeld in het wijkregister van 1910, waar eerst de wed S. Keet Dz, vervolgens de heer J. E. Poerink en tenslotte Jan Koo Boontje als bewoner wordt vermeld. In het wijkregister van 1921 woont hij er nog, Notaris te SCHAGEV, zal op Woensdag, 14 September 1887, bij inzetting en op Woensdag, 21 dier maand, bij afslag en finale toew ij zing, telkens des avonds, ten zeven ure, in het Koffiehuis ,/de Beurs" bij den Heer W. Roggeveen Cz., aldaar, in het openbaar presenteeren te verkoopen: Een hecht en sterk betimmerd, goed onder houden HEERENHUIS, met aanhoo- righeid en Erf, aan de Marktplaats, te Schagen, kadaster, sectie A, nummer 791, groot .02.70; bevattende het huis beneden groote suite, gang, achterkamer met ruime alcoof waarin twee bedsteden, keuken en bergplaats; boven mede ruime suite, flinke achterkamer en slaapkamer, daarboven zol ders en verdere gemakken. Het perceel is voorzien van regenbak, welput en gasleiding heeft een afzonderlijken uitgang op het Noord, en is door lig ging en inrichting tot elke affaire geschikt; de overvloedige ruimte biedt gelegenheid om het benedenhuis tot winkel in te richten, en het bovenhuis afzonderlijk te verhuren. Eigendom van de dames CANTFORT, en te aanvaarden op 1 November a.s. Nadere informatiën verstrekt genoemde Notaris BOON ACKER, ten wiens kantore de veilingsvoorwaarden van af den eersten September ter lezing zullen liggen. ZEGT HET VOORT. De dames Van Cantfort verkopen het pand 13

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 2014 | | pagina 13