Op 3 mei 1814 heeft de verkoop plaats van een
aantal bezittingen van Cornelis Barsingerhorn
taris van de polder Schagen, zijn schoonvader opvolgend als
zodanig. In 1849 volgde hij zijn schoonvader op als secretaris
van de gemeente Schagen. Hij heeft getracht een bierbrouwerij
te starten achter zijn huis aan de Markt. Dat was het vak dat hij
van huis uit kende, zijn vader was brouwer. In de Kakelepost
van 1995 staat een artikel van R. Mosk-Boersen en R.J.M. van
de Pol over 'Een brouwerij aan de Markt'. Daaruit blijkt dat hij
in 1829 inderdaad toestemming kreeg tot het vestigen van een
brouwerij achter zijn huis. Zij beëindigen hun artikel met de
opmerking dat het (nog) niet bekend is hoe lang de brouwerij
actiefis geweest, vermoedelijk tot zijn dood. Van Cantfort
overlijdt op 29 december 1876.
Antje Walig en André Joseph van Cantfort krijgen 8 kinderen,
vier zonen en vier dochters. Twee zonen overlijden zeer kort
na hun geboorte, André en Alexander. Jan en Joseph bereiken
evenals de vier dochters de volwassen leeftijd.
In het jaar waarin hun vader sterft worden de dochters de
erfgenamen, namelijk Neeltje (Neletta Joanna Amalia), Susanna
Cornelia Johanna en Amalia Josepha Elisabeth. De vierde
dochter, Maria Rosalia Leopoldina Elouwisa, wordt vertegen
woordigd door haar man, Johan Philip Muller. Zij blijven tot
1887 met een ofmeer zusters de bewoners van het huis. In
advertenties in de Schager Courant wordt er steeds gesproken
over 'de dames Van Cantfort'. Ze nemen kostgangers in huis
en er worden tekenlessen gegeven door een van die kostgan
gers. Neletta (Neeltje) overlijdt in augustus 1888 in Schagen,
Suzanna overlijdt in Alkmaar op 31 december 1894.
Op 21 september 1887 wordt in een openbare veiling in het
Koffiehuis 'de Beurs' bij 'afslag en finale toewijzing' ten zeven
ure 's avonds het huis verkocht. (zie ook nog kader 10)
Het wordt omschreven als:
Cornelis Barsingerhorn (1754-1813)
is niet alleen de bewoner en eige
naar van het huis op de Markt, het
tweede huis vanaf de hoek met het
Noord, hij is ook degene die wat er
stond heeft laten slopen en het huis
dat er nu nog steeds staat, heeft
laten bouwen. Deze Barsingerhorn
begon al vroeg als procureur bij het
gerecht der stede Schagen, werd
rentmeester van een aantal Schager
'Stichtingen' voor armen van beide
geloven en nam ook verder een
belangrijke positie in. Hij bekleedde
niet alleen een aanzienlijke positie,
hij had ook geld van huis uit en
trouwde met Trijntje Hoflaan. Ook in
die familie was men niet onbemid
deld. Het huis waarin zij woonden
was bezit van de familie Hoflaan,
zoals we al hebben laten zien.
Wat er precies misgegaan is, is niet
helemaal duidelijk, maar in de loop
van de tijd is Cornelis Barsingerhorn
het stuur over zijn financiële situatie
kwijtgeraakt. Mr. J. Belonje vertelt in
zijn artikel over dit oude huis aan de
Markt - waaraan de gegevens voor
dit kader zijn ontleend - hoe Barsin-
gerhorn dit huis laat bouwen rond
1800 en hij typeert het huis als 'een
ongelukshuis'. Die typering slaat
dan niet alleen op wat Barsingerhorn
met het huis meemaakte, maar ook
op wat latere bezitters van het huis
overkwam.
Wat er ook precies de oorzaak van
was, het lukte Barsingerhorn sedert
1796 tien jaar lang niet om verant
woording af te leggen van de finan
ciële situatie van de verenigingen
en stichtingen waarvoor hij in dat
opzicht verantwoordelijk was. Men
vroeg er wel om, maar hij slaagde er
vermoedelijk niet in de zaken en het
persoonlijke 'uit elkaar' te houden.
Er kwam een moment waarop het
spaak liep. In de rechtzaak die
volgde werd hij ertoe veroordeeld
uit eigen zak de vorderingen die
men op hem had terug te betalen en
uiteraard de kosten van de recht
zaak. Het ging om een hoog bedrag.
Zijn bezittingen aan land en huizen
werden verkocht. Voor het echter
zover was, is Cornelis Barsingerhorn
op 27 december 1813 overleden.
De rechtbank van Alkmaar wees op
3 mei 1814 definitief de vorderingen
die men op Barsingerhorn had toe.
Openbare verkoop van zijn bezittin
gen was het gevolg.
Schoolmeester en voorzanger (in de
kerk) en notaris (keizerlijk notaris)
Cornelis Dekker uit Winkel kocht het
huis op de Markt. Hij heeft er niet in
gewoond.
Het huis op de Markt werd als volgt
beschreven In de 'Voorlopige Lijst
der Nederlandsche Monumenten
van Geschiedenis en Kunst, deel V,
de Provincie Noordholland' uitgege
ven in Utrecht in 1921: 'Markt A88.
Gevel (XVIIId) met gebeeldhouwde
rechte kroonlijst. Driehoekig fronton.
Pui met pilasters. Deur met gesne
den bovenkozijn.' Verder vinden we
in deze Voorlopige Lijst nog deze
omschrijving van huis en interi
eur: 'een hegt, sterk en ongemeen
doortimmerd huis voor wijnige jaren
naar den laatsten smaak gebouwd,
met diverse logeabele vertrekken ge
stukadoorde gang en kamers, ruime
keuken en kelder
Dit is het huis zoals Cornelis Bok het
een paar maal heeft vastgelegd en
zoals het ook in het geheugen van
vele inwoners van Schagen bewaard
is (inclusief de hardstenen stoep met
hardstenen paaltjes met daartussen
de ketting) (zie ook de foto).
De weduwe van Cornelis Barsin-
gerhorn, Trijntje Hoflaan, heeft na
de dood van haar man en na de
verkoop van het huis nog een aantal
jaren in het huis gewoond. Wie weet
was medelijden de drijfveer die Cor-
nelis Dekker bewoog haar dat toe te
staan. Of was het zo dat Dekker en
Barsingerhorn en dus ook diens we
duwe elkaar goed genoeg kenden,
om tot deze 'deal' te komen?
Zie: Mr. J. Belonje, Een oud huis aan
de Schager Markt, De Speelwagen,
achtste jaargang. Wormerveeer 1953,
blzz. 261-269
