Jacobus van Cantfort, en wel op 9 mei 1822.
Of Cornelis Dekker de familie Barsingerhorn kende en om die
reden besloot tot de koop van het huis, is niet bekend, maar ze
ker niet onmogelijk; ze werkten althans voor een deel in dezelfde
branche. Waarom hij het huis niet betrok, maar het verhuurde
aan Trijntje Hoflaan, weduwe Barsingerhorn, is niet duidelijk.
De volgende koper, zoals gezegd Gerrit Blaauboer, zal geen
andere reden tot koop hebben gehad dan 'handel' ofverhuur.
Blaauboer was een vermogend man geworden als commandeur
ter walvisvaart. Eenmaal definitief aan de vaste wal en gevestigd
in Sint Maartensbrug was hij gaan handelen in graan, land,
leningen en huizen, waardoor hij een rijk - een nog rijker - man
werd. Hij zal zeker niet hebben willen gaan wonen in Schagen,
toen hij op een publieke veiling in Winkel dit huis kocht voor f.
3500,--. Het was een mooi object voor belegging, dan wel voor
de doorverkoop, liefst uiteraard met winst.
De familie Van Cantfort
In 1822 kon Blaauboer het huis verkopen aan de azijnmaker
Van Cantfort. Deze uit het Belgische Lier a&omstige zoon van
een brandewijnstoker zocht zijn geluk in Nederland en kwam
in Schagen terecht. Dat moet enige tijd voor 1821 zijn gebeurd,
zodat er voldoende tijd was - voor hem en voor haar - om ken
nis te maken met Antje Walig, de dochter van zilversmid Simon
Walig. De laatste was ook secretaris van Schagen en van de
polder Schagen. Zij trouwen op 18 februari 1821. Een jaar later
koopt hij 'ons' huis.
Hij steekt zich daarvoor tamelijk diep in de schulden. Als
Gerrit Blaauboer in juli 1841 overlijdt, staat er nog een bedrag
van f 1.000,-- ten laste van Andries Jacobus van Cantfort, als
restant van een schuld groot 2.000 gulden in verband met een
verstrekte hypotheek, a 5%, op een door hem gekocht huis, op
de Markt te Schagen.(Zie P. Dekker, Een gulden snede door het
Zijper geslacht Blaauboer, Schoorl 2004, blz. 305).
Van Cantfort heeft wel zo het een en ander geprobeerd om iets
te doen aan de verbetering van zijn financiële situatie. Hij is in
1827 werkzaam geraakt bij de gemeente Schagen als secre-
'Heden den een en twintigsten April achttienhonderd zeventig des
avonds zeven uren in de herberg van de weduwe Cornelis Raven
op de Loet te Schagen ten verzoeke en in tegenwoordigheid van
alle nog in leven zijnde leden van de familie van Simon de Boer
(overleden op 7 februari 1876) en aanverwanten, vertegenwoor
digd door Jan van der Maaten, de echtgenoot van Antje de Boer,
heefi door notaris Cornelis Boonacker de openbare verkoping
plaats van een woonhuis op de Loet (E353 en E3540, een
woonhuis op de Loet (E121), een woon-en winkelhuis op de Loet
(E315), een schuur aan de Loet (E316), een woon- en winkel
huis in de Heerenstraat (E271), het woonhuis met aanhoorigheid
en erf op de Marktplaats (A794), het woonhuis met erf en grond
op Grotewal (C356) en een perceel bouwland nabij de Lagedijk
(G341).
Het perceel A794 ('ons' huis) is per 1 augustus van dat jaar
beschikbaar op voorwaarde dat de huur gestand gedaan wordt,
zijnde de huurder de heer Verhoef tegen 350 gulden per jaar. Het
huis wordt gekocht door Simon Dirksz Keet, particulier, voor
f2860,--
Markt 2, het tweede huis van de hoek.
11
