juristburgemeestrechter
en zoon van een dominee
Wij ontmoetten: Mr. Buiskool
De heer Cor Visser, veelweter betreffende Koe
dijk, stuitte bij het doorlezen van vele Koedijkse
stukken ook op een dominee Buiskool. Hij schreef
daarover een artikel. Met de gedachte dat de periode
dat dominee Buiskool maar kort in Koedijk stond en
meer contacten had, o.a. en voornamelijk door zijn
kinderen met Schagen, bood hij het artikel aan aan
de Kakelepost. Wij plaatsen het graag. We hebben het
aangevuld met een aantal korte anekdotes, voorzover
we wat gegevens konden achterhalen. Die treft u aan
in kadertjes die aan de tekst zijn toegevoegd. Daar
naast mochten we nog gebruikmaken van een foto
van de installatie van Mr. Jan Buiskool als (interim-)
burgemeester van Schagen, welke foto in het bezit is
van ons bestuurslid Henk de Boer, die hem erfde van
zijn vader.
Koedijk en de familie Buiskool
Ds. Hendrik Buiskool was predikant van de Nederlands Her
vormde kerk te Koedijk van 17 maart 1898 tot 30 april 1900.
Uit zijn huwelijk met Frederika Elizabeth de Jager werden vier
kinderen geboren, waarvan twee in Koedijk, te weten Bouw-
kina (Kina) Alberdina Buiskool en Johannes (Jan) Ate Eildert
Buiskool.
Hoe is het deze 'Koedijkers' in hun verdere leven vergaan?
Hier volgt een overzicht van deze familie.
Ds. Hendrik Buiskool
Hendrik werd op 8 augustus 1873 te Beerta (Groningen) gebo
ren als zoon van Eildert Buiskool, landbouwer, later logement
houder, en Bouwke Folkerts.
Na het gymnasium in Winschoten te hebben bezocht, stu
deerde hij met succes Godgeleerdheid aan de Universiteit van
Groningen. Van 1897 tot 1898 was hij kandidaat-predikant in
Groningen.
Op 3 maart 1898 trouwde hij te Groningen met Frederika
Elizabeth de Jager, geboren op 19 maart 1871 aldaar en dochter
van de logementhouder Johannes Ate de Jager en Alberdina
Alting.
Hij werd predikant van de NH-kerk in Koedijk. Zij vestigden
zich beiden in Koedijk op 17 maart 1898 en woonden in de
pastorie aan de Kerkelaan.
In Koedijk werden twee kinderen geboren, te weten op
Jan Buiskool
Door de Ridderstraat gaat een grijze auto, een mooie,
nieuwe Pontiac, het nummerbord is blinkend wit, met
zwarte cijfers en letters: S.M.K. 812.
Achter het stuur zit een man, gekleed in een grijs pak, op
het hoofd een bruine hoed. Een onzer vangt een glimp
van de bestuurder op, hij kijkt nog eens naar de voorbij
schietende wagen, rent de deur uit, springt op de fiets
en rijdt de wagen achterna.
Gelukkig heeft die auto op de Laat en in de Langestraat
niet zo'n grote snelheid, men kan hem gemakkelijk vol
gen en als de chauffeur hem later in een van die smalle
straten aan de kant van de weg heeft gezet, duurt het
niet zo lang, of er wordt aan zijn portier getikt.
De man doet open, hij kijkt verwonderd naar degene,
die hem aanspreekt, even lacht hij en als de ander een
blocnote uit zijn zak heeft gehaald, doet hij het portier
wat wijder open en geeft te kennen, dat hij zal antwoor
den op de vragen, die hem worden gesteld. Op één
voorwaarde natuurlijk. Hij voert zijn vrienden door de
stad, die hij van vroeger nog heel goed kent, hij heeft
weinig tijd.
De een heeft zijn eerste vraag al gesteld, de ander geeft
dadelijk het antwoord. Dat antwoord komt van mr. J.
Buiskool, president van het Hof van Justitie in Suriname
en waarnemend gouverneur van dat land. Het is nog
niet zo lang geleden, dat mr. Buiskool uit Schagen naar
de West vertrok, verleden jaar keerde hij weer terug als
voorzitter van de Surinaamse delegatie, die Den Haag
deelnam aan de Ronde Tafelconferentie.
Na de besprekingen is hij weer naar Suriname gegaan
en drie weken geleden kwam hij weer in ons land als lid
van de Redactie Commissie voor de aanstaande Ronde
Tafelconferentie tussen Nederland, de Nederlandse Antil
len en Suriname.
Mr. Buiskool woont op het ogenblik tijdelijk in Wasse
naar, dikwijls is hij echter in de streek tussen Alkmaar
en Schagen, "want het bloed kruipt toch, waar het niet
gaan kan", vindt hij. In Noordholland wonen zijn vrienden
en daar komt hij nog graag. Wij willen mr. Buiskool niet
langer ophouden op zijn tocht door Alkmaar, wij danken
hem voor dit bliksem-interview en de Pontiac rijdt verder.
(Uit: De Vrije Alkmaarder d.d. 10 juli 1948
4
