Verzetsverhalen (vervolg) Corrie Snoek De Verzetlaan en de straten vernoemd naar de mannen en de vrouwen die in Schagen en de wij de omgeving een belangrijke rol hebben gespeeld in het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog, houden de herinnering levend aan wat zij hebben betekend en nog steeds betekenen. Het is nooit te meten wat er gebeurd zou zijn of juist niet als zij dat verzet niet hadden gepleegd. Hun betekenis stijgt daar boven uit. Dat ze zich hebben verzet, dat ze hebben gedaan wat ze deden, is van belang. Het geeft anderen in andere situaties, waarin eventueel ook verzet geboden moet worden aan mensen of bewegingen die anderen in ge vaar brengen, die anderen in hun bestaan miskennen, die anderen het licht in de ogen niet gunnen, de moed en het teken in beweging te komen en te doen wat er gedaan moet worden in zulke omstandigheden. Het is goed dat we ons deze mensen op deze wijze herinneren. Iedere keer weer wanneer hun naam valt, doordat de weg gevraagd wordt, doordat het adres op een brief wordt geschreven, doordat om welke reden dan ook een van deze straten ter sprake komt, en vooral wanneer we jaarlijks stil staan hij hun gedenkteken of dat andere gedenk teken, lijfelijk of in gedachten, zal wat ze deden een rol spelen in ons bestaan, in ons gedrag, in wat we doen of niet doen. Dat is ook de reden dat we in de afgelopen Kake- leposten en ook deze keer aandacht aan hen besteden. Niet alleen de straten, maar ook de fiets- en loopbrug naar de wijk Muggenburg heeft een koppeling naar het verzet. Op aandrang van een groep mensen werd op 5 mei 1994 deze brug nabij het verzetsmonument vernoemd naar Corrie van der Berg-Snoek. Een plaquette aan de brugleuning zal de voorbij gangers van nu blijvend herinneren aan een vrouw die met haar toenmalige echtgenoot Menno Poldervaart zeer actief was in de Tweede Wereldoorlog. De vernoeming slaat echter, hoe symbo lisch, ook een brug naar het heden. Want de grote verdienste van de Schagense beperkte zich niet tot de oorlog alleen. Tot haar dood bleef zij zich, zichzelf daarbij helemaal wegcijferend, vanuit een diep ingeworteld rechtvaardigheidsgevoel en dito hulpbereidheid, inzetten voor de medemens in nood, ongeacht ras, politieke of levensovertuiging. Corrie leerde de dominees zoon Menno Poldervaart in de zomer van 1933 kennen. Zij was toen vijftien jaar. Twee jaar daarvoor kwam zij als dochter van een veelvuldig werkloze sigarenmaker uit Gorinchem naar Bus- sum en werkte als dienstbode voor dag en nacht. Poldervaart exploiteerde later samen met Corrie Snoek een uitgeverijtje in Bussum waar onder meer het blad "Vrouwen voor de vrede" werd uitgegeven. Poldervaart colporteerde in die tijd met het antifascistische blad 'Junge Front'. Hij vond in Corrie, als telg uit een belijdend communistisch nest, een actief medestand- ster. Dat de NSB met zijn propaganda-acties geen strobreed in de weg werd gelegd, was hun een doorn in het oog. Er werden allerlei, vaak ludieke tegenacties gevoerd waarbij het af en toe tot keiharde confrontaties kwam met NSB'ers of de politie en waarbij de kleine, maar felle Corrie herhaaldelijk klappen opliep. In het begin van de oorlog vertrokken ze samen naar Schagen, waar ze een drukkerijtje begonnen aan de Landbouwstraat. Menno Poldervaart, van huis uit christensocialist, werd later net als zijn vrouw lid van de Communistische Partij Nederland. Door deze achtergrond legde de Duitse bezetter al snel een ver schijningsverbod op aan de bladen die in de drukkerij werden gedrukt. Dit omdat ze veelal anti- Duitse artikelen bevatten. In de zomer van 1943 kwamen Menno en Corrie in aanraking met mensen achter het, toen sinds twee jaar verschijnende, verzetsblad 'Vrij Nederland'. De kopij voor dit blad werd in Amsterdam door een ondergrondse redactie geschreven. Door koeriersters werd deze kopij dan naar Schagen gebracht. Deze koeriersdiensten waren gevaarlijk, maar Poldervaart liep het meeste gevaar, omdat het zetsel en het drukwerk toch enige tijd in het pand in de Landbouwstraat aanwezig waren. Uiteinde lijk werd Poldervaart inderdaad gearresteerd. Wie het verraad heeft gepleegd, is nooit opgehelderd. Een geluk was dat, nadat de Duitsers het bewijsmateriaal in de vorm van de gedrukte exemplaren van 'Vrij Nederland' in handen hadden gekregen, dit materiaal op mysterieuze wijze verdween. Ervoor in de plaats legde de ondergrondse gedrukte exemplaren van het boek "Prikkebeen". Poldervaart was intussen overgebracht naar Amsterdam, ook zijn echtgenote ging mee. Corrie wist door te dringen tot aan Oberkommandant Ultschlegel van het Duitse bureau aan de Euterpestraat. Ook daar vertelde ze dat ze "Prik kebeen" zwart drukten om het hoofd boven water te houden. £ii ■mum p i m 11 i Voornamen: Corrie Geboren: 26 maart 1915 te Gorinchem Overleden: 23 januari 1994 te Schagen Gehuwd met: Menno Poldervaart en daarna Evert van den Berg Beroep: huisvrouw

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 2010 | | pagina 4