Verzetsverhalen
(vervolg)
Corrie Snoek
De Verzetlaan en de straten vernoemd naar de
mannen en de vrouwen die in Schagen en de wij
de omgeving een belangrijke rol hebben gespeeld in
het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog, houden
de herinnering levend aan wat zij hebben betekend
en nog steeds betekenen. Het is nooit te meten wat
er gebeurd zou zijn of juist niet als zij dat verzet niet
hadden gepleegd. Hun betekenis stijgt daar boven uit.
Dat ze zich hebben verzet, dat ze hebben gedaan wat
ze deden, is van belang. Het geeft anderen in andere
situaties, waarin eventueel ook verzet geboden moet
worden aan mensen of bewegingen die anderen in ge
vaar brengen, die anderen in hun bestaan miskennen,
die anderen het licht in de ogen niet gunnen, de moed
en het teken in beweging te komen en te doen wat er
gedaan moet worden in zulke omstandigheden.
Het is goed dat we ons deze mensen op deze wijze
herinneren. Iedere keer weer wanneer hun naam
valt, doordat de weg gevraagd wordt, doordat
het adres op een brief wordt geschreven, doordat
om welke reden dan ook een van deze straten ter
sprake komt, en vooral wanneer we jaarlijks stil
staan hij hun gedenkteken of dat andere gedenk
teken, lijfelijk of in gedachten, zal wat ze deden
een rol spelen in ons bestaan, in ons gedrag, in
wat we doen of niet doen.
Dat is ook de reden dat we in de afgelopen Kake-
leposten en ook deze keer aandacht aan hen
besteden.
Niet alleen de straten, maar ook de fiets- en loopbrug naar de
wijk Muggenburg heeft een koppeling naar het verzet. Op
aandrang van een groep mensen werd op 5 mei 1994 deze brug
nabij het verzetsmonument vernoemd naar Corrie van der
Berg-Snoek. Een plaquette aan de brugleuning zal de voorbij
gangers van nu blijvend herinneren aan een vrouw die met haar
toenmalige echtgenoot Menno Poldervaart zeer actief was in de
Tweede Wereldoorlog. De vernoeming slaat echter, hoe symbo
lisch, ook een brug naar het heden. Want de grote verdienste
van de Schagense beperkte zich niet tot de oorlog alleen. Tot
haar dood bleef zij zich, zichzelf daarbij helemaal wegcijferend,
vanuit een diep ingeworteld rechtvaardigheidsgevoel en dito
hulpbereidheid, inzetten voor de medemens in nood, ongeacht
ras, politieke of levensovertuiging. Corrie leerde de dominees
zoon Menno Poldervaart in de zomer van 1933 kennen. Zij was
toen vijftien jaar. Twee jaar daarvoor kwam zij als dochter van
een veelvuldig werkloze sigarenmaker uit Gorinchem naar Bus-
sum en werkte als dienstbode voor dag en nacht. Poldervaart
exploiteerde later samen met Corrie Snoek een uitgeverijtje in
Bussum waar onder meer het blad "Vrouwen voor de vrede"
werd uitgegeven. Poldervaart colporteerde in die tijd met het
antifascistische blad 'Junge Front'. Hij vond in Corrie, als telg
uit een belijdend communistisch nest, een actief medestand-
ster. Dat de NSB met zijn propaganda-acties geen strobreed in
de weg werd gelegd, was hun een doorn in het oog. Er werden
allerlei, vaak ludieke tegenacties gevoerd waarbij het af en toe
tot keiharde confrontaties kwam met NSB'ers of de politie en
waarbij de kleine, maar felle Corrie herhaaldelijk klappen opliep.
In het begin van de oorlog vertrokken ze samen naar Schagen,
waar ze een drukkerijtje begonnen aan de Landbouwstraat.
Menno Poldervaart, van huis uit christensocialist, werd later
net als zijn vrouw lid van de Communistische Partij Nederland.
Door deze achtergrond legde de Duitse bezetter al snel een ver
schijningsverbod op aan de bladen die in de drukkerij werden
gedrukt. Dit omdat ze veelal anti- Duitse artikelen bevatten.
In de zomer van 1943 kwamen Menno en Corrie in aanraking
met mensen achter het, toen sinds twee jaar verschijnende,
verzetsblad 'Vrij Nederland'. De kopij voor dit blad werd in
Amsterdam door een ondergrondse redactie geschreven. Door
koeriersters werd deze kopij dan naar Schagen gebracht. Deze
koeriersdiensten waren gevaarlijk, maar Poldervaart liep het
meeste gevaar, omdat het zetsel en het drukwerk toch enige tijd
in het pand in de Landbouwstraat aanwezig waren. Uiteinde
lijk werd Poldervaart inderdaad gearresteerd. Wie het verraad
heeft gepleegd, is nooit opgehelderd. Een geluk was dat, nadat
de Duitsers het bewijsmateriaal in de vorm van de gedrukte
exemplaren van 'Vrij Nederland' in handen hadden gekregen,
dit materiaal op mysterieuze wijze verdween. Ervoor in de
plaats legde de ondergrondse gedrukte exemplaren van het
boek "Prikkebeen". Poldervaart was intussen overgebracht naar
Amsterdam, ook zijn echtgenote ging mee. Corrie wist door te
dringen tot aan Oberkommandant Ultschlegel van het Duitse
bureau aan de Euterpestraat. Ook daar vertelde ze dat ze "Prik
kebeen" zwart drukten om het hoofd boven water te houden.
£ii ■mum p i m 11 i
Voornamen: Corrie
Geboren: 26 maart 1915 te Gorinchem
Overleden: 23 januari 1994 te Schagen
Gehuwd met: Menno Poldervaart en daarna
Evert van den Berg
Beroep: huisvrouw
