en bidden en met driekoningen Jan Pagano met Teet Sla en de driekoningenster, de verlichte ster en Teet zong dan: 'En als uwe zonden zijn vergeven, al waren ze nog zo groot, kom laten wij de kerk gaan betreden'. En met Pinkster: 'de pinksterbloem is opgegaan en keer je dan nog eris om en is dat geen mooie pinksterblom' en dan begonnen ze weer, met bloemen en gekleurd papier, de jongens uit de straat. 'Een edel jonkheer, hij was welgemoed en draagt een gouden krans omme zijn hoed. We zullen hem begraven die edele spruit' enz. Wat 'n zalige tijd. Wij stonden dan met mond en ogen wijd open te kijken en te luisteren. Weet je nog van jelui's verjaring, dan mocht je vrien dinnen uitnodigen, Aafje en Bet Ranke, Lize Ranke, Nor en Cien Keet, Lena Caarls. De jarige schonk dan echte thee en ik kreeg daar dan ook wat van. Weet je nog? Hoe we Salomon en Betje met raampje tik konden plagen, arm joodje en jodinnetje. Zeg kan je nog herinneren dat vader me eens uit de Langestraat haalde waar ik aan 't zwemmen was. Met 'n stok kwam hij op 't land en toen ik niet gauw genoeg kwam, nam hij al m'n kleren mee en liet me zonder kleren over de straat naar huis vliegen. Ik door de winkel vol met mensen naar de kamer en naar bed. Dat heeft Eva Ranke me geflikt. Voorbij, voorbij en dat komt nooit weerom. En van Cees Bes met de fles bessensap waar stroop in zat die hij niet wilde ruilen,dat ik die bij Cees in de winkel stuk gooide en de stroop over de grond droop. En weet je nog wel dat ik leed aan de drie daagse koorts, maanden lang en alle dagen tweemaal naar oom Dirk. Ik moest daar telkens 'n halve liter melk van één koe drin ken. En dan het Schager opstandje, dat geen enkel roomse zeker van z'n leven was en bij de roomsen en de pastorie alle ruiten zijn stuk gegooid behalve bij ons, want de familie Rotgans daar waren we goed mee. Ik hoor Emma en Trien nog roepen: "Nee, hier niet" en ze liepen door. Guurtje Borst gaat nooit verloren, weg met Geertje Kok. Wat waren we bang en wat hebben we gebeden en Jans was zo geschrokken dat ze er een verlamming van gehad heeft. Men zegt dat ons Jansje haar gebrek aan haar heup daarvan overgehouden heeft en dat ze daardoor niet in 't Clarissenkooster kon worden. Ja, ik zou zo door kunnen gaan. Urenlang, maar die tijd is lang voorbij. We gaan terug, we hebben de gasten te lang laten wachten. Ik hoop dat deze herinneringsreis je geheugen heeft opgefrist. En nu gaan we weer met de trein naar Hazerswoude. Gauw je kloosterkleding aantrekken. Vergeet het rode hartje niet en zet de kroon weer op je hoofd. Je naam Cientje Brügemann laten we in Schagen achter, neem weer de naam aan van zuster Agnes, religieuze van de zusters van het H. Hart van Jezus. rechts.een tuimelaar voor lucht en verder etalagerommel en aan de steegkant een grote stapel turf voor de keuken, met nog een stapel houtblokken. Even een mand vol door het luik gooien, dan is die (de turfbak) vol. Zo, we gaan even uitrusten en nog wat praten over vroeger. Weet je nog Cien, van de bewaarschool van zuster Cenesia, Veronica, Juliet en Kunegonda? Zalige tijd hè, dat we 's zondags naar de zondagschool gingen met vier centen, twee voor de school en twee om te versnoepen. Jij gooide altijd de tweede in het zakje en de mijne werden meestal versnoept. Slecht van me. We zongen daar en zuster Cenesia vertelde dan en ik mocht met twee vingers op het orgel spelen: Maria leef, o lelie schoon en uitgelezen, datjezus leeft, de palmboom doet ons ook enz. enz., en dan gingen we onze centen versnoepen bij Ootje Meurs of bij Van der Mark. Weet je nog dat we wel eens Keesie lorie of Keesie maat kochten, dat waren van die grote platte stroop- babbels, daar had je wat aan, die kleefden aan de gehemelte en steeds maar zuigen, lekker was dat. Vier voor 'n cent, daar was je een hele middag zoet mee. Herinner je nog St. Nicolaas, dat we 's morgens opstonden en naar onze stoeltjes gingen, voor alle kinderen een stoeltje. Twee grote poppen van taai en speculaas, chocoladefiguren, suikerdingen, 'n worstje van suiker enz. Dan 'n paar zakdoekjes ofkousen. Wat was dat toch leuk. En vader en moeder keken dan maar en we lieten de prentenboeken dan zien. Allemaal van Sinterklaas. Ik zou daar veel van kunnen vertellen. En dan Kerstmis met het kribbetje, daar maakten Jans en moeder veel werk van. 's Avonds bij de kribbe liedj es zingen tAMIUKGRAF BRUGEMAttïl 1 De familie Brügemann durft risico te nemen en investeert in land en boerenbedrijven in de nieuwe Anna Paulownapolder. Zij doen dit zelfstandig of in combinatie met de Schager timmerman Vlaming. Deze investeringen voldoen niet altijd aan de verwachtingen. Boerderij Zeldenpas blijkt een zorgenkindje te zijn dat bijna onver koopbaar is. Zeldenpas wordt binnen de familie het synoniem voor financiële problemen. Familiegraf Brügemann op het r.k kerkhof achter de Christoforuskerk. 21

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 2010 | | pagina 21