Verzetsverhalen
(vervolg)
Frits Kruit
Toen de mensen over wie hieronder in deze derde aflevering wordt verteld, deden wat ze meenden te moe
ten doen, hadden ze geen ander doel dan afbreuk doen aan een bezetter en zijn meelopers, en hulp bieden
aan mensen die die hulp nodig hadden: onderduikers, vervolgden, gevangen genomen medestanders. Ze de
den dat terwijl ze wisten dat ze betrekkelijk weinig steun kregen van een bange bevolking en dat de bezetter ze
maar al te graag te pakken zou willen krijgen. Met alle gevolgen, fysieke en psychische van dien. Niemand kon
zich wat dat betreft enige illusie maken. Als je dan toch besluit je in te zetten, dan gas je een drempel voorbij,
de drempel waarvoor iedereen staat die zich verzet tegen 'het gezag', van welke aard dat gezag ook is. Er is niet
of nauwelijks een terug, als je de stap hebt gedaan, de angst is permanent, omdat de mogelijkheid te worden
gepakt, voortdurend aanwezig is. Je een beetje verzetten is niet goed mogelijk, je kunt ook niet een beetje
zwanger zijn. Lijdelijk verzet pleeg je nog steeds aan deze kant van de drempel, werkelijk verzet aan de andere
kant. Je maakt een keuze, bewust of niet. Deze mensen maakten die keuze bewust en daarom gedenken we ze.
Frits Kruit was een man van weinig woorden, die niet zonder
littekens door de oorlog is gekomen. Om zijn nagedachtenis te
eren is er aan de zuid-oost rand van Muggenburg een straat naar
hem vernoemd.
Frits was net 22 jaar toen de oorlog begon. In 1940 huwde hij
met Maria Mink en zij kregen gedurende de oorlogsjaren twee
kinderen. Voor zijn huwelijk volgde hij de kunstacademie te
Amsterdam. In de oorlog functioneerde Frits Kruit redelijk
behoudend. Samen met zijn vrouw had hij een kunsthandel in
Schagen. Tijdens het verloop van de oorlog raakte hij betrok
ken bij de onderafdeling Schagen van de Landelijke Knokploeg
(LKP) Zijpe-Schagen. Frits zocht vooral het avontuur in de
operaties van ,de LKP. Hij was zeer actiefbetrokken bij allerlei
acties. Hij is vanuit deze functie ook betrokken geweest bij de
liquidatie van een verrader. De ware toedracht van deze actie zal
echter waarschijnlijk verborgen blijven in het verleden.
Verder heeft Frits regelmatig onderduikers in huis gehad. Een
broer van zijn vrouw is 4 jaar bij hen ondergedoken geweest om
aan werkkampen in Duitsland te ontkomen. Af en toe waren
er ook joodse mensen in huis en vaak kwamen er hongerige
Amsterdammers langs.
Na de oorlog kreeg het gezin Kruit nog vier kinderen. Aan Frits
Hij werd een geslotendepressief mens
die nauwelijks praatte over het verleden.
veranderde na de oorlog veel. Hij werd een gesloten, depressief
mens die nauwelijks praatte over het verleden. Er zal in de oor
log iets gebeurd zijn waardoor hij zo gesloten werd. Hij is niet
de enige die niet zonder kleerscheuren de oorlog doorkwam. Er
was bovendien in die tijd nog weinig aandacht voor de nazorg,
in geval van schokkende, emotionele ervaringen.
Frits Kruit heeft altijd wel gewerkt, een paar jaar als bloembin
der in een zeer bekende bloemenzaak in Rotterdam. In 1965
is hij een eigen plantenkwekerij begonnen, maar nadat hij een
aantal malen getroffen werd door een hartinfarct werd de zaak
geliquideerd.
Vanaf 1975 heeft hij ongeveer 10 jaar met een auto rondgetrok
ken door Europa, de laatste jaren van Noorwegen naar Grieken
land, waarbij hij weer met tekenen en schilderen begon. Daarna
streek hij in 1985 neer in Bretagne in een kunstenaarsdorp
genaamd La Gacilly. Als kunstschilder sleet hij daar zijn laatste
jaren. Hij overleed in 1987 in datzelfde dorpje.
Voornamen: Frits
Geboren: 24 april 1918 te Oude Niedorp
Overleden: 30 december 1987 te La Gacilly
Gehuwd met: Maria Margaretha Mink op 28 juni 1940
Beroep: bloembinder
Frits Kruit staat als tweede van links op de bovenste rij.