Leonard Roggeveen
-■jB11TCg™wr
IDE KLEI"1 -«JNKtL
Wie in Schagen is geboren of er gedurende lan
gere tijd heeft gewoond loopt het risico besmet
1 te worden met het schrijfvirus. Dit heeft in het verle
den verschillende auteurs opgeleverd die provinciale,
landelijke en soms ook internationaal bekendheid
verwierven.
Het moeten er tientallen zijn geweest, waarvan de meesten zijn
vergeten.
Wie nog niet vergeten is, is Leonard Roggeveen. Zijn naam zal
bij de meeste lezers wel een belletje doen rinkelen. Hij was niet
alleen nationaal maar ook internationaal bekend. Verschillende
van zijn boeken zijn vertaald. Op de middelbare school heb
ik Engels leren lezen uit boekjes van de Daantjes serie (tot 10
jaar). We vonden het allemaal erg kinderachtig maar er was niets
beters die eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog. Het was
toen roeien met de riemen die je had.
Voor jonge kinderen was er Okkie Pepernoot en bij de oudere
jeugd waren de avonturen van Bram Vingerling erg in trek. De
grote schrijver Harry Mulisch was erg onder de indruk van dit
boek dat hij als 12-jarige had gelezen. In een interview in NRC
Boeken (25.2.2000), lezen we: ""Ik wilde als twaalfjarige schei
kundige worden. Ik wilde de Nobelprijs voor chemie krijgen",
zegt Mulisch, "ik identificeerde me met Bram Vingerling, met
de grote geleerde die ik worden wou. Op de deur van mijn
zolderkamer stond 'Laboratorium prof dr. mr. ir. H.K.V Mulisch
Esq.', precies zoals ik in Voer voor psychologen beschrijf Toen
ik er een tijdje niet was geweest, was alles overdekt met muggen,
een vreselijke plaag. Het was oorlog, uit strategische overwegin
gen hadden ze half Noord-Holland onder water gezet. Ik heb
de muggen met zwavel en salpeter vergast." Van Mulisch' wens
scheikundige te worden kwam niets terecht. "Ik werd van school
getrapt, het werd oorlog. Toen ben ik gaan schrijven. Dat zat op
de een of andere manier al in dit jongensboek besloten."
De honderdste geboortedag van de schrijver 1998) is in
Schagen herdacht met een kleine tentoonstelling van zijn werk
in de bibliotheek. De Schager Courant besteedde hier aandacht
aan met een paginagroot artikel in de krant van 23 januari van
dat jaar.
Op 23 juni van dit jaar was het vijftig jaar geleden dat Leonard
Roggeveen in s-Gravenhage op 61 -jarige leeftijd overleed. Aan
deze gebeurtenis is, voor zover mij bekend, niet veel aandacht
besteed, behalve in het Westland waar hij zijn schrijverscarrière
begon.
Leonard Roggeveen werd op 2 maart 1898 in Schagen geboren
aan de Loet op de hoek van de Herenstraat. Zijn vader, Jan Rog
geveen, had daar een slagerij. Zijn moeder was Anna Ploeger.
De eerste Roggevenen kwamen aan het begin van de 18e-eeuw
naar Schagen en hebben sindsdien hun stempel gedrukt op de
Schager gemeenschap zoals te lezen valt in de
uitgebreide stamboom van de familie Roggeveen gepubliceerd
in de 19de jaargang van het tijdschrift Westfriese Families.
Hoewel de Ploegers bekend staan als slagers was Anna's vader,
Meijert Ploeger, arbeider, haar broer Dirk was smid en broer
Leonard Johan was zadelmaker.
Van de drie kinderen, die in het gezin Roggeveen werden
geboren, was Leonard de oudste. Twee jaar na zijn geboorte
werd Meijert Jan geboren en in 1910 werd het gezin verblijd
met een dochter, die Neeltje Juliana werd genoemd. De basis
school die Leonard bezocht was recht tegenover de slagerij aan
de overkant van de Loetersloot. Hij zal met plezier de lessen
hebben gevolgd met als resultaat dat hij koos voor een opleiding
als onderwijzer. Van 1912 tot 1916 bezocht hij de Rijkskweek
school voor onderwijzers in Haarlem. Hij hoefde na het behalen
van de akte niet lang te zoeken naar een baan. In 1916 werd hij
onderwijzer in Heenweg (gemeente s-Gravenzande) tegen een
jaarloon van 625 gulden. Drie jaar later werd hij onderwijzer op
de openbare lagere school aan het Marktplein in 's-Gravenzan
de. In 1921 verhuist hij naar Leiden en in 1923 naar Den Haag
waar hij van een school wordt.
Kort na zijn aankomst in 's-Gravenzande begon hij een jeugdru-
14
