Piet Gootjes j ikr In april 1945 hebben Bongenaar en Smit, na een in code gestelde opdracht te hebben ontvangen vanuit Engeland, mee gewerkt aan het doorzagen van telefoonkabels waardoor het telefoonverkeer werd lamgelegd. Het technisch personeel van de telefooncentrale dook gelijk onder. Bongenaar werd na de sabotage ter dood veroordeeld door de Duitsers. Reden waarom hij van de plaatselijke ondergrondse opdracht kreeg om tijdens de bevrijdingsfeesten binnen te blijven. De Duitsers waren immers nog steeds niet ontwapend. Hij maakte het bevrijdingsfeest mee in het huis boven Ranke aan de Gedempte Gracht, vanwaar hij glurend achter het raam, de feestelijkheden volgde. Na de oorlog is door de PTT-leiding formeel opheldering gevraagd over de vernieling, waarbij Bongenaar verklaarde dat hij het als een plicht beschouwde voor het vaderland. In oktober 1947 ontving Bongenaar namens de minister van oorlog Fievez een dankbetuiging. Dit certificaat zegt dat hij ge durende de Duitse bezetting onder zeer gevaarlijke en moeilijke omstandigheden geheel vrijwillig werkzaam is geweest voor de inlichtingendienst en daarmee belangrijke steun heeft verleend aan de geallieerde oorlogsvoering. Bongenaar is op 12 maart 1963 overleden. Piet Gootjes nam het Duitse juk niet zonder verzet; hij had te maken met het onderbrengen en verzorgen van onderduikers en het voor de illegaliteit achterhouden van voedselvoorraden. Ook naar hem is een straat genoemd in de Schagense wijk Muggenburg. Piet Gootjes was een intelligente, voorzichtige knaap die zeer principieel was. Wat hij deed, deed hij omdat hij het niet langer meer nam. De overheersing door de Duitsers was hem een doorn in het oog. Onderduikers waren Piet Gootjes niet vreemd. Op de boerderij aan de toenmalige Tjallewal (nu Bonkelaarsdijk) in Schagen, waar vader en moeder Gootjes zes zoons en drie dochters opvoedden, hielden zich al vrij vroeg in de oorlog regelmatig mensen om een ot andere reden schuil voor de Duitsers. Piet Gootjes werkte vanaf 1940 als opzichter bij de provinciale Inkoopcentrale Akkerbouwprodukten. Deze 'tarweorganisatie' regelde de voedselvoorziening. Akkerbouwers moesten er opgeven wat ze hadden gedorst en hadden de plicht dat in te leveren bij door de regering (later de Duitsers) aangewezen 'opslaghouders': graan- en foeragehandelaren. De centrale gaf door hoeveel graan naar de meelfabrieken moest worden vervoerd. Het was de taak van Piet Gootjes toezicht te houden bij het verladen van graan in schuiten. Soms gaf Piet Gootjes aan "dat er weer een paar baaltjes tussen wal en schip moesten vallen". Die baaltjes, het waren er nooit veel, bleven achter en werden door andere mensen weer opgehaald. Piet Gootjes deed voor de buitenwereld geweldig zijn best bij het verladen, maar ondertussen. Er stond bv. 30.000 kg graan op papier, maar er werd maar 29.440 kg gelostHet verschil verdween naar de burgers en de ziekenhuizen in de omgeving. Uiteraard bleef de lading op papier kloppen. Andere activiteiten van Piet Gootjes lagen op het organiserende vlak. Rond kerstmis 1944 was Gootjes één van de mensen die contact zochten met de ambtenaren van de gemeentesecretarie van Winkel. Er werd besproken hoe ze het bevolkingsregister van Winkel in handen konden krijgen. In verband met de algemene Arbeitseinsatz mochten de Duitsers die gegevens niet hebben. Er is toen afgesproken dat de knokploeg de desbetreffende ambtenaar s nachts van bed zou halen en onder bedreiging naar het gemeentehuis zou voeren. Zo is het ook gebeurd in januari. Piet Gootjes was niet bij de uitvoering betrokken. Dat waren mensen uit Kolhorn. Op een uit 1944 daterend legitimatiebewijs van de LO is Piet Gootjes plaatselijk leider in en rond Winkel. Daar had de geboren Schagenaar zich na zijn huwelijk in 1943 gevestigd. Vooral de laatste jaren van de oorlog was Piet Gootjes betrok ken bij hulp aan onderduikers. Gootjes woonde toen in een klein woonhuis aan de Bosstraat in Winkel waar veelal s avonds laat onderduikers werden langs gebracht. In Winkel waren heel weinig Duitsers, maar het bleef riskant. Dezelfde avond werden de onderduikers verder begeleid naar bekende onderduikadres sen. Hij zorgde ook voor bonkaarten en kwam zo af en toe eens langs. In 1958 overleed Piet Gootjes op 42-jarige leeftijd. Voornamen Pieter Geboren 27 februari 1916 te Schagen Overleden 30 maart 1958 te Winkel Gehuwd met E. Kooij Beroep opzichter bij de Provinciale Inkoop centrale Akkerbouwprodukten. Piet Gootjes 12

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 2009 | | pagina 10