Verzetsverhalen
Gerrit Anneveldt
De redactie van de Kakelepost heeft gemeend
er goed aan te doen de Schagenaren die in de
Tweede Wereldoorlog tot daden van verzet kwamen,
nog een keer te gedenken. Wat zij deden, was niet
niks. Angst en gevaar lagen vanaf het moment dat ze
deden wat ze meenden te moeten doen, dagelijks op
de loer. En wat ze deden was belangrijk voor de hele
gemeenschap waarvan ze deel uitmaakten.
Daarom kwamen ze ertoe en voor die gemeenschap deden ze
het, los van alle mogelijke andere motieven. Met toestemming
en instemming van de schrijvers van het prachtige boek10 jaar
Muggenburg', de heren E. P. Barendrêgt, A. C.Jansen en F. GJ.
van Zwam, maakt de redactie gebruik van hun verhalen. In de
meeste gevallen door die tekst letterlijk over te nemen, eenvou
dig omdat daaraan weinig toe te voegen is. Ook van het erbij
behorende fotomateriaal maakt de redactie gebruik.
Geschiedenis
De bedoeling is in de komende reeks Kakeleposten de biografie
van één of meerdere verzetsmensen weer te geven.
De geschiedenis, ook hun geschiedenis, kan ons iets leren. Dat
de levenden wat leren van hen die voor gingen, is beslist niet
vanzelfsprekend. Toch is het vaak goed je te realiseren wat er
gebeurd is, om de eenvoudige reden, dat het opnieuw - zij het
in een andere gedaante - kan plaatshebben.
Vrijheid is een groot goed. Het is een omstandigheid die voort
durend onder druk staat van bijna iedereen, omdat nu eenmaal
de vrijheid van de een de beperking van de ander met zich
meebrengt. Daarin het evenwicht vinden, is de kunst. Die kunst
heet democratie. Ook al noemen we dat soms wat denigrerend
'polderen'. De vrijheid van de een plus de vrijheid van de ander
is een compromis, het kenmerk van de democratie. Het is goed
als een mens twee overtuigingen heeft, een waarin hij of zij
'gelooft omdat het niet anders kan' en een die hij of zij hanteert
ter wille van de eerste. Immers, je kunt alleen dan zonder de
ander dwars te zitten een onwankelbare overtuiging hebben en
uitdragen als je ervan uitgaat dat de ander dat ook mag en kan
en moet kunnen, ook al gaat het bij hem of haar om een totaal
andere overtuiging die waarschijnlijk zelfs strijdig is met de
jouwe. Geen enkele overtuiging, geen enkel geloof is de moeite
waard om er de ander een kopje kleiner voor en door te maken.
Maar juist dat laatste, daarin zijn we zo vreselijk goed. Zo ver
schrikkelijk bekwaam en bedreven. En juist dat is het waarvoor
deze mensen, die we nu nog een keer voor het voetlicht willen
halen, ons waarschuwen. Hun hele gedrag, al hun daden, en
ook wat ze verkeerd deden (in hun eigen of in andermans ogen)
vertelt ons waarop we verdacht moeten zijn, dag in dag uit.
De eersten over wie u nu kunt lezen zijn Gerrit Anneveldt,
Lenie Blind en Jan van der Ben.
Gerrit Anneveldt was in de illegaliteit aangesloten bij de L.O.
waar hij onder meer tot taak had onderduikers naar hun
bestemming te brengen. Verder verzorgde hij het samenstellen,
drukken en rondbrengen van illegale bladen. In 1943 begon
Gerrit met 'Het Nieuws', een stencil met informatie van Radio
Oranje dat tot het einde van de oorlog als 'dagblad voor bezet
gebied' door het illegale leven ging. Van 'Het Nieuws' zijn in
totaal 182 afleveringen uitgekomen. Hij stencilde ze samen
met zijn latere vrouw Gre, en veelal bracht zij de vers gedrukte
blaadjes naar contactadressen in Schagen.
Eerst had hij een stencilmachine bij zijn ouders in de Laurie-
straat, maar op een gegeven moment durfden die het niet meer
aan en verhuisde de machine, die later werd vervangen door een
uit het gemeentehuis gehaald apparaat, naar de Rijks-landbouw-
winterschool. Later dook hij met Gre onder bij Piet Frans aan
de Stroet en uiteindelijk zaten ze tot het einde van de oorlog in
een boerderij van de familie Levendig in Dirkshorn.
Toen ze hoorden dat de bevrijding een feit was, hebben ze in de
nacht van 4 op 5 mei 1945 snel wat krantjes gedrukt. Dit haastig
gemaakte nieuwsbericht 'De Moffen gaan eruit' eindigt met een
Plattegrond van de wijk Muggenburg.
ZUIDERWEG
MELLE Knfr
- STRAAT
JAN Vb-
STRAAT
Voornamen Gerrit Cornelis
Geboren 8 december 1921 te Schagen
Overleden 26 oktober 1967 te Schagen
Gehuwd met Gre Kremer op 3 aug. 1946 te Schagen
Beroep voor de oorlog administratief ambtenaar
bij de Landbouw-Voorlichtingsdienst te
Alkmaar, na de oorlog tot aan zijn overlij
den werkzaam bij de Schager Courant.
