Uit de transportregisters van Sehagen
aflevering 1
(1770- 1810)
Karei Numan
Er liggen boomgaar
den en landerijen en
tussen de huizen door
zien we een molen
staan.
Het looijersplein en de olijmolen
Sehagen zag er aan het eind van de i8e
eeuw en het begin van de ige eeuw
anders uit dan nu. Dat zal niemand ver
bazen. Sommigen onder ons zullen het
betreuren. Niet elke verandering is nu
eenmaal een verbetering. Maar dat er nu
riolering en een drinkwaterleidingnet is,
vinden we gewoon, de eind-i8e-eeuwer
kon er echter alleen van dromen.
Eind i8e eeuw wil ook zeggen de Franse
tijd, vanaf 1795 tot 1813, bijna 20 jaar dus.
Wat in de ogen van de Patriotten begon
als een bevrijding, werd niet lang daarna
een bezetting en tenslotte een beproe
ving. Toch ligt in die periode de kiem van
vele veranderingen.
Omdat Napoleon soldaten nodig had,
dragen we nu allemaal een voornaam en
een achternaam. Dan konden we makke
lijker getraceerd worden.
Omdat Napoleon geld nodig had, evenals
iets later trouwens het Koninkrijk der
Nederlanden, zijn alle bezittingen nauw
keurig omschreven, o.a. de landerijen.
Het kadaster verving in aanleg de oude
verpondingsregisters. Het duurde alleen
jaren voor het er was en functioneerde.
Zo kwam er een nieuwe wetgeving tot
stand en ontstonden er nieuwe bestuurs
vormen voor gemeente, provincie en
land. De kiem voor verkiezingen voor
vertegenwoordigende lichamen werd in
het laatste kwart van de i8e eeuw en het
begin van de ige eeuw concreet gelegd,
maar kwam tegen de hoop en verwach
ting van velen in de Franse tijd nog niet
tot bloei.
Sehagen slaapt niet in die periode. Er
wordt gewerkt, er wordt gehandeld.
Toch kun je aan veel nog merken dat de
oude tijd niet is verdwenen. Sehagen is
het centrumpje van regionale activiteiten,
yi,
18