is altijd om je heen maar je bent niet ver
liefd op hem. Dat ben je op degene die je
als een vuilnisbak aan de weg zet. En dan
wordt het toch Jan en houden van.
Levenswonden.
Wat ik mooi vond en me veel deed was
het verhaal van Fred Stammes. D'r uitge
werkt door Leo Boon die had rondge
strooid dat-ie geld achterover had
gedrukt. Het splijtend bewustzijn datje
dat niet redt in het kleine Schagen. Het is
zijn woord tegen het jouwe. De vlucht
met je vrouw en kinderen middenin de
winter naar een vrieslcoude stacaravan op
'n camping. De flat in Den Helder en na
zoveel jaar door het Royalboekje en de
opening van Cinemagnus de rehabilita
tie. Hulde voor, iedereen in dit proces.
Knolletje - Herman Knol - die heerlijke
driftige Friese stoffeerder die zijn baas
Frans Poorter, die drie keer per dag dron
ken werd in de bar van Royal bijna dood-
gooide met een stoffeerdershamer - die
ging door de deur en niet door Poorter's
schedel - maar door diezelfde Poorter op
handen werd gedragen. En Poorter zelf.
Hij mocht dan een alcoholist zijn
geweest, maar hij bleef heer.
Een ding blijft zeer doen. Als ik langs de
kleine bejaardenwoning van Leo Boon
loop, op een steenworp van Slot Schagen,
met die dichte ramen dan voel ik iets van
onmacht. Dat we hem verder niet bij het
boekje konden betrekken. Maar mis
schien had Leo zijn lekkere leven al
gehad. En was het tijd om de mensen om
hem heen eens te belichten.
Hulde ook aan Hans Jong. Die de weg
vrijmaakte voor het nieuwe 'Royal' op
Witte Paal. In 'Toverlicht op de Gracht
noemt hij de bios beeldbepalend. Hij
heeft gelijk. En nog wel in meer dan een
opzicht.
Hoe het ook zij, het licht in de zaal is aan
gefloept. Het is tijd, net als in de glorieja
ren van Royal om naar de Schager Markt
te gaan, waar de café's en fritestenten
vroeger precies wisten wanneer de laatste
voorstelling uitging.
Naschrift van de redactie
Na de voordracht werd er door de aanwezigen doorgepraat over architect J.R.Vlaming en zijn vader
C.N. Vlaming die verantwoordelijk zijn geweest voor het ontwerp en de bouw van panden waar we
nog steeds met plezier naar kijken. De discussie had een verrassend resultaat waar Hans Duin In de
column 'In 60 seconden'van 21 april het volgende over schrijft:
"Het voorzetje kwam van collega Peter Zethoven.- Vlaming heeft in Schagen nooit de erkenning
gekregen, die hij verdient. Het minste wat we nu kunnen doen, is een straat naar hem vernoemen.
Het voorzetje werd door de leden van de Historische Vereniging snel ingekopt.
Zo'n straat hoort natuurlijk in het centrum te liggen. Daar zijn echter geen naamloze lanen
voorhanden. Jeannette de Ruijter bedacht de oplossing. Vlaming heeft op het Rensgarsgewoond, op
de plek waar Jan Rozing nu zijn kledingzaak heeft. Vlak daarbij wordt de nieuwe muziektuin aan
gelegd. Die tuin moet straks hetJ.R. Vlaming-plantsoen worden genoemd. Met het uitdrukkelijke
verzoek om op het naambordje kort aan tegeven, wie Vlaming was.
Een voorstel zonder prijskaartje. Daar is het Schager college toch gek op?
Wordt de Muziektuin omgedoopt in Vlamingpark?"
De aftrap isgedaan en het onderzoek naar de historische betekenis van vader en zoon Vlaming is
gestart. In goede samenwerking met de Schager Courant zullen we de betekenis die deze 'timmer
lieden' - zoals zij zich in eerste instantie noemden - voor Schagen hebben gehad, voor het voetlicht
brengen. Het eerste resultaat heeft u kunnen lezen in het artikel 'Vlaming gafvorm aan toekomst' in
de Schager Courant van negen meij.1.
Mochtu in het bezit zijn van informatie zoalsfoto's, bouwtekeningen, briefpapier, contracten of
andere bescheiden die iets over de familie Vlaming kunnen vertellen dan houden wij ons aanbevo
len. Mogelijk komt er voldoende materaal boven water om een expositie over het leven en werk van
de heren Vlaming samen te stellen.
