Schager namen
Het college van BEtW ziet toe op het heien van de eerste paal.
Het gedicht, rechts op deze pagina, over 'Schager namen' werd op 18 september
1891 geschreven door G. Dignum, die destijds in Schagen woonde. Het kwam
tevoorschijn uit het familie-archief van W. Schoordijk-Dignum van de Bijlacker
uit Castricum. Het gedichtje, geschreven op een velletje ruitjespapier werd
aangetroffen bij een kleindochter, woonachtig in Doetinchem.
Dignum heeft de inspiratie voor het gedicht hoogstwaarschijnlijk opgedaan in
het oude gemeentehuis. Het vroegere polderhuis, dat werd gesloopt ten behoeve
van de doorsteek naar de Markt, in de volksmond het 'Helderse Gat' genoemd.
Dignum dicht, zo blijkt uit het geschrift, gemakkelijk. Het is bijna 'rijmen en
dichten zonder de punt van je hemd op te lichten.' Toch geeft het gedicht een
interessant beeld van Schager namen rond 1890.
Het weeshuis moest wijken voor het nieuwe gemeentekantoor.
Ons raadhuis heeft een vestibuul
En daarin staat een zitje
Het is een harde houten bank
Maar toch - neem plaats, ik bid je!
't Is tochtig hier en vochtig koud
Een 'wachtzaal' als een kelder
Eén voordeel weet ik maar van 't ding:
Het is er schoon en helder
Van daar ook datje met gemak
- verveel je je een beetje -
de Schager namen lezen kunt
Daar op die lijsten, weetje!
't Is aardig maar je kunt daarbij
gekleurde burgers vinden:
Een Geel, een Rood, een Bleek, een Blauw
Een Bruin, een Wit, m'n vrinden
Je vindt er beestennamen ook
Als Rotgans, Snip en Raven
We noemen nog De Haan erbij
Om ons bewijs te staven
Je leest er vakken, veel in tal,
Houtkoper, Bakker, Dekker,
een Boer, een Zeeman, Kuiper, Smit.
We misten nog een Wekker
Een Visser, Timmerman, de Waard
Een Tuinman en een Pater
We hebben Honing, Bier en Brood
Ontberen echter Water
Doch Ruig en Breed en Mooij en Groot
Vindt men genoeg in Schagen
En Wijn ook en een Hoogendijk
Maar die is oud van dagen
We missen Prins noch Hertog hier
De Beurs is maar voor het noemen
We hebben Schoorl en Castricum
Wie zou zoo'n plaats niet roemen?
We hebben Noorden, Buiten, Streek,
Een Buis om kou te stuiten
En dan een sleutel nog tot slot
Waarmee we kunnen sluiten
Dit gedich t is eerder gepubliceerd
in de Schager Courant
11
