stukje koek
intal
ngs vooral de
ede
andeMijst
notariële
te 144).
>z Horn en
ende notaris
Annoi6g3 de
jaar, Pieter
Jansz Schenk,
63 jaar (zij is
lantsmolens,
rt staat), Guurt
z Molenaar,
1, oud 30 jaar,
oud 32jaar,
je Maartens,
is, oud 40
denaar op een
mtermolen aan
Alberts, oud
eMiede buiten
'0! die ulakbij
1 Braak, leggen
irklaard dat ze
bben gekend,
lem Baertsz
gingen bijna
uaak contact
aren dat
red bij haar
tandig te
1 doend. Het
verd dat steeds
en hebben
ij vlagen
helderder zou zijn geweest. Als hen gevraagd
zou zijn als getuige op te treden bij het opmaken
van haartestament, nee, ze zouden het hebben
geiveigerd. Ze deed trouivens niet alleen zotte
dingen, zesprakook heel moeizaam dooreen
beroerte. Ze was heel moeilijk ojhelemaal niet
te verstaan. Wat ze allemaal uithaalde aan
zotte dingen en rarejratsen, het is teveel om op
te noemen. Het moetgenoeg zijn te melden dat
ze in Schagen langs de huizen ging bedelend om
drinken en eten, en in de armenhuizen liever
meeat uit de pan, ook al bezat ze zei/genoeg
middelen van bestaan.
Pieter Jansz Vreland verklaart eveneens dat hij
geen getuige bij het opmaken van een testament
had willen zijn. Hij had haar op de wagen zien
zitten huilen, maar ze was tevreden toen ze een
stukje koek kreeg waarin ze als een kind hapte.
Waaruit bleek dat ze beschouwd moest worden
als een onnozel kind.
Opgrond van het voorgaande hebben zij Wil
lem Baartsz Horn dikwijls beklaagd wegens de
onnozelheid van zijn vrouw. Ze hebben uit zijn
mond gehoord dat hij haar vele malen moest
verschonen als ze zich in bed bevuild had. Uit
schaamte heeft hij daarover nooit iets gezegd.
Hij heeft ook wel verteld dat hij alles wat zijn
vrouw aan bezittingen had, kon krijgen, maar
dat hij zelf ook van oordeel was dat ze niet in
staat was een testament te maken.
Toen zij hoorden dat genoemde AaJJacobs was
overleden, waren ze allemaal opgeluchtgeweest,
omdat ze er telkens als ze haar ontmoetten, mee
aan waren. Ze waren allen bereid een en ander
te bevestigen indien dat nodig zou zijn.
Aldus opgemaakt en verleden op de Miede ten
overstaan van Willem Baartsz Horn en Cornelis
Jansz beide geloofwaardig en verzocht als
getuigen op te treden.
Allen ondertekenen met hun naam of
met een teken.
So men seijt de wervel los was
In dezelfde bundel notariële akten
(Regionaal Archief Alkmaar, notariële
akten Schagen voor 1842,
inventarisnummer 4577) volgt hierna
akte 145. In deze akte staat het getuigenis
van Mr. Pieter Broers, oudburgemeester,
Jan Pietersz Bergman, oudburgemeester,
Pouwens Dirksz Bergman, ouderling-in-
fïinctie, en Cornelis Dirksz
Tabackverkooper, allemaal in Schagen
wonend. Ook zij vertellen op verzoek van
Adriaan Claasz Tol wat ze ervaren hebben
met en aan Aaf Jacobs.
Ze zijn er allemaal van op de hoogte, en
de meesten niet alleen van horen zeggen,
"dat deselve Aa/Jacobs niet wel bij haer sinnen
ende soo men seijt de wervellos was".
Pieter Broers heeft zich wel eens
gedwongen gezien haar zijn huis mee in
te nemen, omdat het zijns inziens te gek
werd. Jan Pietersz Bergman heeft vaak
over haar horen zeggen dat ze niet wel bij
't hoofd zijnde door Schagen liep.
Pouwens Dirksz Bergman was er een
aantal malen getuige van ten huize van
Willem Baertsz Horn dat zij niet bij
zinnen was en volkomen onverstaanbaar
sprak. Cornelis Dirksz Tabackverkooper
tenslotte vertelt dat zij een aantal malen
bij hem in huis is geweest, en zelfs
De woonomgeving
van Aaf jacobs. Detail
van kaart nr. 10
in het 'Kaartboek
Uitwaterende Sluizen
in Kennemerland en
West-Friesland' 1745.
17
