In 1895 brandde de kerk volledig af. Links vindt men nog een zeer ouderwets café "De Posthoorn", waarvoorheen, toen het brievenvervoer per omnibus (rijtuig met banken) ging, de post werd uitgereikt. Het Sehager slot In deze omgeving voert een doorgang naar het voormalige slot. De huizenrij ter weerszijde van deze doorgang staan op de plaats, waar zich in oude tijd de omwalling van het slot bevond. Op een dezer huizen ziet men als overblijfsel nog een torentje. Het Sehager slot moet voorheen dan ook wel een machtig bouwwerk zijn geweest, wat trouwens blijkt uit de afbeelding welke in de tekst voorkomt. Omtrent deze voormalige sterkte, een maal de beroemdheid van Schagen, valt nog te vermelden, dat het enige jaren niet aan Beierens geslacht heeft toebehoord, maar aan zekere George van Cats, die het kasteel had gekocht voor f263.000. In "Onze omgeving" lezen we hieromtrent: "In 1675 ging zij over aan Petrus Corn. Groot voor ƒ50.000 en een paar jaar later werd Floris Karei van Beieren eigenaar voor ƒ170.000. Diens zoon en opvolger Dirk Floris sneu velde in de slag bij Ramillies (1706), een dochter nalatende, Maria Izabella, die een jaar later trouwde met Franciscus Paulus Emilius, graafvan Oultremont. Van die tijd afbleef de heerlijkheid eigen dom van het geslacht d'Oultremont. De familie d'Oultremontvertrok echter in 1795 naar het buitenland. De heerlijk heid werd verwaarloosd. Jaren later spra. de eigenaar, na zijn adellijk goed te heb ben bezichtigd: "Je ne revriendrai jamais" (nooit kom ik terug) en hij hield woord. Hij vertrok en nam vele kostbaarheden uit het slot mee, welke nog heden ten dage in het Museum te Brussel worden bewaard. Nadien is de zo gevreesde sterkte verwaarloosd en door de tand des tijds bijna geheel ten onder gegaan. Toch zijn er gelukkig nog een paar beziens waardige overblijfselen bewaard geble ven, n.1. de beide torens. Door de doorgang vanaf de Markt betreedt men het voormalige slotplein, waar ons oog onmiddellijk valt op de beide prachtige torens. De gehele omge ving is thans herschapen in een aardig plantsoen, ongetwijfeld een sieraad der plaats. Achter het slot strekte zich voor heen het Herenbos uit, dat echter geheel in bouwland is veranderd. Zo is van de eens zo machtige sterkte der Beierens al bitter weinig overgebleven. De Grote kerk Midden op het marktplein verrijst het kerkgebouw met hoge toren der protes tantse gemeente. Tot het laatst der vorige eeuw stond op deze plaats het schone kerkgebouw, voor de Hervorming aan de H. Christoffel gewijd. Van der Aa schrijft in zijn 'Aardrijkskundig Woordenboek der Nederlanden' hiervan ondermeer: "DitJraai gesticht rus tende op 15 ronde stenen pilaren is ruim 46 el lang, ongeveer 21 el breed en 22 el hoog. De toren ivelkegeheel uan steen is, stak vanouds 8,36 el boven de kerk uit, behalve een kleine houten spits. In den jare 1617 begon men hier de sierlijke spits op te bouwen, welke in ïóig voltooid iverd ter hoogte van ruim 14 el, zodat de toren tegenivoordig 21,5 el boven de kerk uit steekt. De gehele toren is 43 el hoog en heeft drie omgangen, waarboven een peer en een gulden appel met sierlijk lojiverkgeplaatst is. De kap van de preekstoel, ivelke van 1660 dateerde, gold voor een meesteriverk". Tevens vond men in het oude kerkge bouw de gedenkschriften van de heren en vrouwen van Schagen; onder de grafste- 16

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 2006 | | pagina 20