Valkkoog gezien door
de ogen van Cornelis
Bok omstreeks 1810.
metalen bak. Om 6.00 u. vertrekt de
trein. Na een zeer oncomfortabele reis
komt de trein om 0.00 u. aan op het stati
on van Den Haag. Ze worden onderge
bracht op een adres dicht bij het station.
Dan volgt de hervatting van de studie the
ologie. De eerste opdracht is de inventa
risatie van de kerkleden te Barsingerhorn
en Haringhuizen. Hierna volgt in 1948 de
benoeming van predikant bij de
Nederlands Hervormde Kerk te Sint
Maarten/Valkkoog. Marius Pool doet zijn
intrede in de grote pastorie te Valkkoog.
Om het huishouden te runnen wordt een
huishoudster aangesteld.
Bij de intreepreek zijn alle plaatsen in het
kerkje bezet. Valkkoog is te typeren als
door en door vrijzinnig. Het grootste deel
van de kerkleden bezoekt zelden de kerk.
In het algemeen gesproken zijn de leden
aanwezig op de drie hoogtepunten van
het leven nl. doop, huwelijk en begrafe
nis. Bij de aanstelling wordt de jonge pre
dikant op het hart gebonden vooral "uit
het leven" te preken.
In deze periode komt bij Marius Pool een
zeker verlangen boven naar de ortho
doxie. Het valt niet mee in een bijna lege
kerk te preken. Als bezoeker is Marius
dan ook vaak te vinden in de
Gereformeerde Kerk te Dirkshorn.
Volgens eigen zeggen heeft hij vaak
ontactvol gehandeld. Als een jong paar
zich aanmeldt voor een huwelijk of de
doop van hun kind, wordt door de domi
nee vaak de vraag gesteld: "Waarom wil
len jullie dit, je komt toch nooit in de
kerk?". Bepaald niet iedere Valkkogenaar
is gesteld op zo'n kritische vraag. Als het
kerstkoor onder leiding van dirigent
Schut het lied: "Allen knielen nederig
voor de Heer" aan het oefenen is, vraagt
ds Pool of dit niet wat schijnheilig is.
In de Valkkoger periode leert Marius op
een wonderlijke manier zijn latere vrouw
Ina kennen. Op een zondag moet de pre
dikant naar Burgerbrug om te preken.
Tegen het mooie ijzeren hek van de kerk
ziet Marius een voor hem onbekende
damesfiets met kinderzitje. Vanaf de
preekstoel ziet hij een vrouw zitten die
hem onbekend is. Na afloop van de
dienst vertelt de vrouw hem dat ze logeert
bij de familie Blok te Sint Maartensbrug.
Tegelijkertijd vertelt ze dat dominee
wordt uitgenodigd om thee te komen
drinken. Samen wordt de fietstocht
ondernomen naar de familie Blok. Vanaf
dat moment komt Ina in zijn leven. In
1954 verlaat het echtpaar Valkkoog om
zich te vestigen in Bergharen. Met veel
verdriet moest Marius een paar jaar gele
den door overlijden afscheid nemen van
zijn Ina.
De
den
ach
tigj
wer
nag
terr
tain
seltj
aan
alle
een
een
den
weri
in A
Leet
Dor
20