ie een lange
i, maar dat was
ook eens op
ten. Met de
Ik heb hem
nder" en de
t was wel aar-
p, net als ik.
ntabakwatin
aast de tafel
net een kwis-
□nden beide
Je kon wel
en geoefend,
.ernard en
le Provinciale
i aan de dijk.
;ten dak. Dat
oen met de
i Schagen
en. Die koe-
Eens was er
:ren bij oom
ven oud. Ik
n dat wij bij
op de stroba-
k. Natuurlijk
is niethoor-
e ploegen en
erderij. Er
:toren waren
5 met van die
cont. Hij was
>je nam kan ik
net mijn voet
n trekken en
egin vond ik
iet paard
:e laten
jaar geweest
de hoefsmid
lid was op het
1 donderdag
ng ik het
lis te gaan.
had en ik
rekken, liep
grazen.
Het paard van oom Klaas was eens
door de bielsen brug gezakt en in de
sloot beland. Omdat hij zo zwaar was,
zakte hij diep in de modder. Met man
en macht is hij er na uren uitgekomen.
Zaterdag wasdag
Zaterdag was het wasdag. Dan werd
op de deel een grote teil neergezet en
dan werden we zo naakt als een regen
worm in de wasteil gewassen. De kin
deren van oom Klaas hingen over de
schutting te kijken en hadden natuur
lijk veel commentaar. Ik schaamde
me in mijn blootje hartstikke dood.
Ik sliep op zolder onder de dakpan
nen. Als het regende en er een storm
woedde, lag ik heerlijk onder de dekens,
lekker warm naar het weergehuil te
luisteren om in slaap te vallen. Ook
de vogeltjes die snipperden onder de
dakpannen, vergrootten het welge-
voel. Na het melken werd dan ontbijt.
Tijdens de oorlog werd er het licht aan
gelegd. Maar de waterleiding was er niet.
Voor (of achter) het huis was er een water
put, waar het water van het dak in liep
en met een emmertje kon je het water er
uit halen. Het water zat vol met larven,
die heen en weer kronkelden. Maar het
water werd gekookt voor de thee en om
de aardappelen en de groenten te koken.
Soms gooiden we een kikker in de put.
Maar dat werd al snel ontdekt en moest
die eruit gevist worden met het emmertje.
De telefoon
Omdat oom Jan kennis had aan een
vriendin had hij telefoon aan laten leg
gen op Tjallewal. Ik hield niet van de
telefoon. Toen ik klein was, was er maar
één telefoon in de laan; bij de schilder.
Als de schildersvrouw dan aanbelde om
te zeggen dat er iemand aan de telefoon
was ging het meestal om een vervelend
bericht. Het waren dan doodsberichten
ofandere onheilsmeldingen. Voor ande
re berichten mocht je de telefoon niet
gebruiken. Dan kon je schrijven. Toen ik
eens alleen thuis was op Tjallewal en de
telefoon ging kreeg ik bijna een hartstil
stand. Ik wist niet wat ik moest doen. Ten
langen leste nam ik de telefoon toch maar
-T|' i - -J -
aan. Er was een mijnheer aan de telefoon,
maar ik was zo zenuwachtig dat ik geen
woord verstond en dus niet wist waar het
over ging. Toen ik later oom Jan vertel
de dat de telefoon was gegaan en ik niet
wist wie er gebeld had was hij erg boos.
De schrik voor de telefoon is altijd geble
ven. Zelfs nu, als thuis de telefoon gaat,
heb ik bijna steeds het gevoel dat ik toen
als kleine jongen op Tjallewal had.
Ondanks mijn latere kaderfunctie bij
Philip Morris in frans- en duitstalige lan
den en ik dagelijks in de betreffende talen
moest telefoneren.
De Kakelepost
Nu over de Kakelepost. Toen ik wat ouder
werd moest ik naar Schagen boodschap
pen doen. Opoe had dan uit de krant of de
reclame een boodschappenlijstje klaar
gemaakt. Dan moest ik lopend naar
Schagen. Bij Gootjes voorbij en dan voor
Wiersma, rechtsaf langs het water over
kleine bruggetjes naar Avendorp, waar
Kant op de boerderij zat. Het was een
moeilijke zaak om bij Kant voorbij te
komen. Eerst had je daar de hond, waar ik
doodsbang voor was. Maar je had er ook
de stier, die aan een lijn op het erf stond,
zodanig dat hij bij de sloot kon komen
om te drinken. Dan wachtte ik af tot hij
wijd weg was van het water en dan rende
ik langs het water richting Kakelepost.
Daarna had je nog tot aan de Nieuweweg
een huisje, als ik me nog goed kan herin
neren. Maar dat weet ik niet meer zo
zeker.
Ik ben eens met mijn opa en Aris
Zijdewind op de koffie geweest bij Kant
want ze werkten beiden in de buurt.
Overal zat de bullebak,
ook bij de Kakelepost.
A