Ie bodem van
secratie op
is, vertelt de
aarschijnlijk is
rgeen
klokken aan
;hoorlijk
lit laatste
renlang
le klanken van
*el van 6,5
200
seminarie
s evenredig
het
ter werd het
eens
onium. Eerst
eulen een
mde volume
atige kwaliteit
de kerk
ezocht naar
Die
r toen de
in A.H. van
igerlee
1 oude
tehalve
isbellen
ie schaal
teerde
uwgezeteen
boekje bij
e klokken
indermeerin
Brabander en
merkt door
een oud-Schager, zuster Susanne
Brügemann, die op het punt stond in te
treden in het klooster. Het drietal bleek te
bestaan uiteen grote klok van 1250 kilo
met een diameter van 122 centimeter,
afkomstig uit het dorp Weiwerd nabij
Delfzijl. Een tweede klok van 995 kilo
meteen diameter van 115 centimeter
kwam uit de kerk van Midslands op
Terschelling. De kleinste van de drie, met
een gewicht van 320 kilo en een diameter
van 80 centimeter, was afkomstig van het
Groninger dorp Eppenhuizen. Het waren
alle drie oude klokken, door Van Bergen
in depot gehouden om elders geplaatst te
kunnen worden. (Waarschijnlijk was het
niet de bedoeling ze om te smelten, zoals
nogal eens gedacht wordt).
Oude tot zeer oude klokken zijn niet
zeldzaam in het noordelijke kerkeland
van Friesland en Groningen, waar
Uithuizermeeden een klok bezit uit 1397
en Schillaard (Friesland) zelfs een van
1284! (Momenteel in het Fries Museum te
Leeuwarden). De Eppenhuizer klok met
een afbeelding van Maria en Liudger was
in 1478 tijdens de bouw van de kerk door
een zekere klokkengieter Herman
gegoten, naar gebruik in de directe
omgeving van de kerk. De middelste van
de serie, de Willibrordusklok uit
Midslands, - waarover hierna meer -
dateerde van 1512. De grootste - en
naamloze - klok uit Weiwerd is mogelijk
zelfs veertiende-eeuws. Uit Van Bergens
notities vernemen we verder, dat de kerk
van Midslands eind 1880 een nieuwe klok
kreeg; de oude werd zo lang in de
werkplaats in Heiligerlee opgeslagen.
De klok van Eppenhuizen werd in 1881
per trekschuit via Groningen naar
Heiligerlee verscheept en kwam daar op
De 940 kilo zware
Willibrordusklok
van Midslands
(Terschelling)
uit 1512, tijdens zijn
verblijf in Schagen
(sinds 1882) bekend
als Susanna-klok.
Op het bovenste
randschrift is de
plaatsnaam
MIDSLANTS
te ontcijferen.
Iets lager, onder
de fraaie sierrand,
staan de namen van
de Terschellinger
schenkers en daar
onder is de naam van
de Schager schenk
ster SororSusanna
Brügemann met slag-
letters ingeslagen.