vijftiende eeuw rond Midslands, of dat hij
zich gewoon heeft vergist, maar het
jaartal 1412 dat hij opgeeft, is zeker niet
juist. Ook zijn mededeling dat de
bewuste klok via Heiligerlee naar
Schagen kwam en daar niet meer hangt
is bepaald niet correct.
Het enige juiste jaartal is 1512, een jaartal
dat door de klok zelf wordt gegeven! Het
randschrift luidt namelijk: Sanctus
Willibrordus ben ickgheheten. Dye
perrochianen van Midslants hebben my
laten ghieten int jaar ons Heeren
MCCCCCXII. Heer tyerick pastoer. Onder
het randschrift staat een voor die jaren
vrij gebruikelijk opschrift: Dum trahor
audite voco vos ad gaudia vite. Johannis
bremensis me fecit. [vert. Als ik geluid
word luistert dan; ik roep U tot de
vreugden des Levens. Johannes van
Bremen heeft mij gegoten]. Ook de
schenkers staan onder het randschrift
vermeld: wijbrant hotthijesone, pieter
meynertsoen, gerzontsipkesoen, olde
soe nije kerckfoeghde do ter tijd. Van
elders is bekend, dat Johannes van
Bremen als rondreizend klokkengieter in
het noorden van Nederland (Burgwerd
en Midslands en Noord-Duitsland (Trupe
bij Bremen en Emden) actiefis geweest
tussen 1511 en 1516
De foutieve interpretatie van Schoorl is
mogelijk te wijten aan de wat ongewone
Romeinse becijfering: 1512 wordt
aangeduid als MCCCCCXII (dus vijfmaal
een C). Deze wat ongewone aanduiding
van het getal 500 kan gemakkelijk tot
misverstanden leiden Toch zien we
hetzelfde gebruik bij de in dezelfde tijd
werkzame - en zeer bekende -
klokkengieter Gerrit van Wou. De fout
van Philippona is verklaarbaar doordat de
pastoor de wat merkwaardig
aangebrachte 'X' (het getal 10) in het
jaartal kennelijk heeft aangezien voor een
'L' (het getal 50).
De verdere lotgevallen.
Indertijd gegoten als een
Willibrordusklok wordt hij vaak de
Susannaldok genoemd naar de
schenkster in 1882, Susanna Brügemann,
een van de Schager (oud)-parochianen.
Op 31 juli 1882 ontving Van Bergen van
Philippona het bericht, "dat op de tweede
Klok het volgende moet gemaakt
worden: 'Soror Susanna Brügemann me
d(onum) d(edit) 24 Julii 1882"'. Van
Bergen heeft zich hieraan gehouden en
het opschrift er zeer slecht in gegraveerd,
beter gezegd in 'gehakt'. Een fraaie klok
werd daarmee toch wel enigszins
ontluisterd...
De klok hangt sindsdien - met uitzon
dering van de laatste jaren van de Tweede
Wereldoorlog - in Schagen. In begin 1943
is ze, hoewel in 1939 tot monument
verklaard en beschermd door een
M-registratie (7/43 IIIM) tezamen met de
twee andere historische klokken uit de
toren verwijderd om in de Duitse
oorlogsindustrie te worden verwerkt.
De Noord-Hollandse M-klokken werden
in Leerdam opgeslagen in een loods van
de Verenigde Glasfabrieken en op
3 november 1944 vanuit de loods over
gebracht op een schuit 'Op Hoop van
Zegen' met eindbestemming de
hoogovens van Krupp. Een goede week
later verging de schuit - per ongeluk -
nabij Urk. Na de bevrijding is ze gelicht
en werden de klokken tijdelijk
opgeslagen in het Entrepotdok in
Amsterdam. De Schager beurtschipper
D.Bleeker die daar lucht van kreeg heeft
de klokken in de tweede helft van oktober
1945 ongeschonden naar Schagen weten
