een rondgang door het verleden
Museumboerderij Vreeburg
E M Boon van ^an c'e *-oet te behagen ligt de oude stadsboerderij Vreeburg.
Ostade - van Lent Volgens bouwkundigen moet deze langhuisstolp al meer dan 350 jaar aan de Loet
gestaan hebben.
De gevelsteen met jaartal 1671 behoort niet tot de boerderij, maar is afkomstig
van de brug aan het Noord bij het Rapenpad, de Steenen Pijp genaamd.
Deze steen is later in de gevel ingemetseld.
Tot 1920 is er geboerd op Vreeburg. In
1922 heeft de gemeente Schagen de boer
derij gekocht van notaris Vrijburg uit de
Zijpe. De hoeve kreeg toen de naam
Vrijburg, die later werd veranderd in
Vreeburg. Vanaf 1930 is de boerderij met
tussenpozen bewoond geweest door o.a.
de stadstimmerman en de familie Joon.
Na de Tweede Wereldoorlog is het pand
verbouwd tot kantoor van Openbare wer
ken en deze situatie heeft geduurd tot
1968. Later hebben het Groene Kruis en
de bibliotheek gebruik gemaakt van het
gebouw. Reeds in 1964 kwamen verschei
dene initiatiefnemers met ideeën en
plannen de boerderij te restaureren en
geschikt te maken als museum. Van 1968
tot 1985 is het pand in verschillende fases
gerestaureerd. Toen de restauratie in
1985 was afgerond, werd het museum
officieel geopend. Na een intensieve
inventarisatie en registratie van de agrari
sche werktuigen en het grootste deel van
de rest van de inventaris heeft museum
boerderij Vreeburg in 1999 officieel het
predikaat van erkend museum gekregen.
Een rondje door het museum
Graag willen wij u nu meenemen op een
rondje Vreeburg. We beginnen in de keu
ken. Niet de keuken zoals we die nu ken
nen met alle gemakken van nu. Er was
immers geen gas, elektriciteit of waterlei
ding. Water haalde men eerst uit een wel
put en later uit een regenbak. Ook een
fornuis kende men niet in de 17e eeuw. Er
was een open haardplaats en boven het
vuur hing aan een ketting een grote ijze
ren pot waarin alles werd gekookt. Vlees
werd op spiesen boven het vuur
geroosterd. De boer slachtte zeifin het
najaar. Om het vlees en de worsten tegen
bederf te behoeden hing men deze in de
schoorsteen om te roken.
In de 19e eeuw kwamen er fornuizen die
met hout, turf of kolen werden gestookt.
Ook kookte men op een petroleumstel.
In de keuken ziet u ook een authentiek
Westfries meubelstuk: de gortla. Deze
Aanvulling en rectificatie
Mevrouw M.E. Westerveld - Rus heeft de
volgende aanvulling en verbetering op de
naamlijst bij de foto op blz. 5 van het
vorige nummer: nr. 17 Marie de Boer;
nr. 19 Meijert Schenk i.p.v. Schank.
Van verschillende kanten zijn wij erop
gewezen dat de twee meisjes op pagina
20 van het vorige nummer Broertjes
heten en geen Boertjes.
Volgens mevrouw Westerveld heette hun
moeder Scheijen en is Liesbeth niet ver
dronken, maar overleden aan een ziekte.
Oude nummers van De Kakelepost
Voor de leden die hun verzameling com
pleet willen maken zijn er nog verschil
lende oude nummers van De Kakelepost
beschikbaar. U kunt hiervoor contact
opnemen met Arie Pijper, tel. 0224-
212859.
2
