e andere
igde eeuw,
niet meer
■graven in en
en moeten
gchristelijke
t voor de tijd
ijk die van
^anthoe was
tnze regio
.omeinse
kwam het
saksen, het
ken, terwijl
van de
telijkomop
:sen (graf-
einse
st-west in
alica"werd
rgraf
begraven mocht worden, maar ook dat
grafschennis bestraft zou worden. Dit
laatste kan er overigens op duiden dat
grafgiften meegegeven werden. De vraag
is dan: hoe werd er bij de Romein
begraven?
Aanvankelijk was crematie bij de
Romeinen gebruikelijk. Dit cremeren
gebeurde buiten de stad omdat er vol
gens de Romeinen een strikte scheiding
bestond tussen de wereld van de levenden
en die van de doden. Men was er namelijk
niet zo gerust op dat de doden de leven
den niet meer zouden lastig vallen5.
De asresten werden buiten de stad, langs
de weg bijgezet. Hier werden ook zoen
offers gebracht. In de 2de eeuw komt het
gebruik van sarcofagen op en werden de
stoffelijke overschotten daarin bijgezet.
Aanvankelijk zetten de eerste Christenen
hun doden in dezelfde (d.w.z. heidense)
catacomben bij, later ontstonden er Chris
telijk, Joodse en heidense catacomben.
De Christenen hielden dodenmalen,
waarbij de martelaren werden herdacht.
De eucharistie kan dan ook gezien wor
den als een verlengde van zo'n doden-
maal en vond plaats boven het graf van
een martelaar. De eerste altaren hadden
dan ook de vorm van een sarcofaag.
Met de bekering van keizer Constantijn
in 313 krijgen de Christenen vrijheid van
De heren en vrouwen
van Schagen
kregen de beste
plaats in de kerk.
