men, hoe brutaler de moffen worden. Het
gaat er thans om: "Wij niks jelui ook
niks". Dit is dan ook wel het motief ge
weest dat zij van de mooie Wieringermeer-
polder - de trots van Nederland en een
bezienswaardigheid voor buitenlanders -
de dijken lieten springen en 180000 bun
ders vruchtbaar land met prachtige be
drijfsgebouwen aan de golven prijs gaven.
Daar zat geen enkel militair doel achter.
Mei 1945, VREDE
Eindelijk "de Vrede", 's Nachts geen vlieg
tuigen meer die bommen lieten vallen of
zelf naar beneden kwamen. Dat was een
ware opluchting. In alle kerken van ons
heele land werden dankdiensten gehou
den, dat God ons eindelijk de vrede ge
schonken had. Ik ben er zelf trouwens
niet geweest, niet uit onverschilligheid,
o nee, maar ik kan het heusch niet hel
pen, ik ben altijd in de oppositie. Als er
n.1. een Hoogere Macht was die ons de
vrede kon geven, dan kwam hij daar
volgens mij toch wat laat mee. Dan had
hij volgens mij beter de oorlog kunnen
voorkomen, dan was de wereld on
noemelijk veel leed en bloedvergieten
bespaard gebleven. Maar ja, daar ben ik
te weinig ontwikkeld voor om daar een
oordeel over te kunnen vellen.
20 Mei '45
Gelukkig, wij wonen weer in ons huis. De
ortscommandantis vertrokken en nu
voorgoed. Met behulp van Tolke en
Blokhuizen is de zaak weer grondig
schoon gemaakt en met rappe handen is
alles weer op zijn plaats gezet en zitten
wij weer in ons eigen "Home", en laten
wij het eeerlijk bekennen-, wij zijn over de
afloop niet ontevreden. Kinderen, klein
kinderen en verdere familieleden zijn
allemaal gespaard gebleven, de huizen
zijn overeind gebleven, het had erger
gekund. Overigens was het niet altijd
even prettig. Wij hebben drie keer
Heldersche evacuees gehad. We hebben
een soldaat een maand of vier ingekwar
tierd gehad. We hebben zeven weer
machtsmeisjes gehad. We hebben een
keer of drie een veldwebel met z'n dame
te slapen moeten nemen en tenslotte
moesten wij er toch nog een poosje uit,
maar over het algemeen hebben ze het
ons niet zoo heel moeilijk gemaakt en is
er geen bloed bij gevloeid, dus laten wij
niet mopperen.
Wij schrijven thans Januari '49 dus ruim
3 jaar na het einde van de oorlog en het is
nog steeds erg rommelig in de wereld.
Vooral in Indie is het zeer onrustig en
veel jongens van 19 a 20 jaar moeten daar
heen om de orde en rust te bewaren. Dat
brengt ook weer z'n zorgen mee en
bezorgd vele ouders weer slapeloze
nachten, en wanneer zal het daar eens
afloopen? Nu Dick, zoover. Wij zullen er
het beste maar van hopen.
Het ontstaan van Imkewerf
Ik wil je nu nog even een kort overzicht
geven van hoe of uit het Imkeland, dat
vroeger aan verschillende eigenaren
behoorde, Imkewerf ontstaan is.
Het was in 1880 toen mijn vader op een
publieke verkoping te Valkkoog in het
cafe aan de dijk (I. van Schoorl) strijkgeld
haalde van een oud huis bij de brug met
4'l2 bunder land en het werd niet afge
mijnd en dus werd hij eigenaar. Hij bleef
er aan hangen, zoals men dat noemde.
Die perceelen waren het voorste Schager-
slootstuk, de twee Kalverweidjes, waar
van het kleinste - waar het zwarte boetje
op staat - toen nog vuil mager bouwland
was, en het Sluisje. Dat was het begin.
In 1885 - hij woonden toen nog in de Bos-
9
