De begraafplaats op het tweede slot it: ■M 1 v M hÊËtèï-, te R.J.M. van de Pol De Schager doden werden van oudsher begraven in en rond de kerk op de Markt. Zij die het zich konden ver oorloven kochten een graf in de kerk, liefst zo dicht mogelijk bij het koor, de minder bedeelden kregen een plaatsje buiten de kerk op het kerkplateau. Het was niet uitsluitend uit religieuze overwegingen dat men een graf in de kerk wenste; een graf dicht bij het koor of onder de preekstoel was een laatst bevestiging van de sociale status. Het koor was gereserveerd voor de heren en vrouwen van Schagen die daar een mooi praalgrafbezaten. Het begraven in de kerk kreeg naarmate de bevolking groeide en welvarender werd meer en meer nadelen. Om het aantal graven binnen de kerk zo groot mogelijk te maken werd er vaak dicht langs de kerkmuren en bij de pilaren gegraven waardoor de fundamenten werden aangetast. Tegen de voorschriften die deze ondergraving moesten tegengaan werd regelmatig gezondigd. De stank die bij het openleggen van de kerkvloer naar boven kwam was vaak niet om te harden en leidde tot veel klachten. De uitdrukking "Rijke stinkerd" is mogelijk hieruit ontstaan. Aan de klachten werd door het kerkbestuur nauwelijks gehoor gegeven omdat het begraven in de kerk een belangrijke bron van inkomsten vormde. In de loop van de achttiende eeuw gingen er in de Lage Landen meer en meer stemmen op tegen het begraven in de kerk. De ruimte was te klein, het was lastig voor de kerkgangers als de vloer steeds open gelegd werd en de fundamenten hadden veel te lijden. i /i Lm. V 16 BR v 5 -v v, jj» e En

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 2001 | | pagina 18