laatst van het druivennat. Heel laat zaten we nog te plukken en te rapen en veel moest worden opgeruimd, maar nog enige dagen hebben onze zieken, alsook de zusters van deze goede trossen kunnen genieten. De zieken vroegen telkens waar die druiven toch vandaan kwamen maar het antwoord was. van een goede weldoener. Zulke stille gevers mogen er nog wel eens komen! De laatste maanden Reeds lange tijd hadden we van onze goede mensen al bericht ontvangen met het verzoek om weer naar ons pension terug te mogen komen, maar nog steeds bericht terug, als de ergste koude voorbij is en ons noodziekenhuis weer uitgeruimd wordt. Want ook de kamers in ons huis waren gedeeltelijk bezet met zieke mensen. Wel waren onze oude van dagen in de andere huizen goed verzorgd, daar konden we wel gerust op zijn. maar Schagen was toch hun eigenlijke tehuis, "t Was dus begrijpelijk en de terugtocht duurde voor menigeen veel te lang, "t was ook al anderhalfjaar geworden. Daar de bezigheden te druk werden, had moe der naar Amsterdam (huize St. Jacob) ge schreven of zuster Ber- tina daar niet gemist kon worden, en ja, dat werd goedgekeurd en zo spoe dig mogelijk kwam de zuster met een vracht auto (die onderweg nog tweemaal werd door zocht door de mof) Schagen binnen. Een andere reisgelegenheid bestond er niet in die tijd. Of het voor haar eerwaarde een gebedsverhoring was dat ze naar Schagen mocht kan men indenken. Ook wij waren allen blij en zuster was dus van harte welkom. De toestanden, wat de levensmiddelen betreft was nog steeds hopeloos, vandaar dat er telkens bericht binnen kwam, dat er iemand van onze pensionmensen bediend of overleden was. Het tekort aan voedsel, vooral de vetgehalten, en het weinige eten. waarmee ze op hun bonnetjes waren aangewezen is wel in hoofdzaak de schuld dat elf mensen zijn gaan hemelen. R.l.P. Ze mochten het vredesfeest hier niet beleven. Geve de goede god dat zij nu het feest onzer bevrijding in de hemel v ieren. Bij gebrek aan benzine werd de lijkauto door een paard getrokken. Eindelijk bevrijd \a en v ijtjarige bezetting van ons land kwam op 5 mei 1945 de lieve vrede. Maria onze goede hemelse moeder had eindelijk ons gebed verhoord. Het werd een blijde meimaand, alle narigheid en ellende werd opzij gezet en nam plaats voor vreugde en geluk. We waren onder het juk vandaan en men kon weer vrij adem halen. Dat was een onvergetelijke morgen, ook voor ons noodziekenhuis een grote verlichting. Het was een geroep en gejuich "We hebben vrede". De vlaggen werden uitgestoken en ook van ons klooster wapperde de driekleur ten teken van de overwinning, maar ook een Te Deum uit dankbaarheid dat wij er goed waren afgekomen. Ja duizenden en nog eens duizenden zware bommenwerpers passeerden over ons heen. O.L. Heer heeft ons boven zo vele andere Hollanders gespaard. De gevolgen van de ontploffingen der munitietreinen waren zeker ernstig maar het is feitelijk nog 10 De kakelepost, december 1999

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 1999 | | pagina 12