15 De treinbeschieting Ook de Duitsers, die directie bij de mensen uitoefenden, als de Lagerfuhrer met zijn aanhang waren stilletjes in de nacht met een auto vertrokken. Een bord bij de ingang der deur geplaatst met het opschrift "Al wie het durfde wagen er in te gaan, dat was sabotage en kreeg de kogel". Zo zagen wij ons huis, ons klooster, leeg van het gespuis, en zo verliep er een week voorbij toen Schagen werd bedreigd met een vreselijke ramp. Alle Duitsers waren nog lang niet vertrokken, en daar wij hier voor de veemarkt bij het station een aanlegplaats hebben om de wagens met vee te laden, zo maakten onze vriendjes (D) daarvan gebruik om veertien wagons te laden met munitie tussen de huizen in. Zij dachten dat de Engelsman dan wel genade zou gebruiken. Maar ojee: op een middag kwamen een paar Engelse jagers er boven en daar begon het geknetter. En ja dat was doelraak, met het gevolg dat half Schagen in een vreselijke toestand kwam. We bleven eerst maar kalm op ons bovenhuis maar het was niet om aan te zien hoe de mensen allen met hun kinderen een veilige plaats zochten. Al heel spoedig kwamen de moffen directie uitoefenen en het werd een verbod dat allen in de huizen moesten blijven en niemand meer zich op straat mocht begeven. Dat was een kritiek ogenblik, men hoorde harde knallen en een hevige brand brak er uit in de omliggende woningen van het station, verder een regen van grote glasruiten, stukken ijzer en granaatscherven slingerden door de lucht, 'n Granaat (reeds ontploft) kwam bij ons in de tuin en een op het dak van de kerk terecht. Ook ons klooster heeft daardoor erg geleden en veel ruiten stuk. In de keuken was er geen ruit meer heel. Gelukkig, wonder boven wonder, kwamen wij er dus met de schrik af en had men in Schagen geen mensenlevens te betreuren. Maar onder al die bedrijven werd er ook gebeden, zodat Maria weer haar moederlijke hand over ons heeft uitgestrekt om zulk een smeekgebed te verhoren. Totaal vernielde huisjes aan de Hoep Historische Vereniging Schagen e.o.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 1999 | | pagina 17