12 Intussen was ik naar het stationsgebouw gegaan en trof daar Jo van der Veen. Samen met hem ging ik het terrein op met een brancard om gewonden °P ^et stationsemplacement van op te halen uit de personentrein. We waren evenwel de draagbaar spoedig Schagen ontstond een enorme kwijt aan een stel Duitsers die hem bruut afpakten. Even later kwamen ze chaos. terug met een dode soldaat erop. Kort hierna werd iedereen gewaarschuwd: 'Zoek dekking, want er dreigt een hevige ontploffing'. Ik zocht met vele anderen dekking achter de dikke muren van het oude stationsgebouw. De explosie liet niet lang op zich wachten. Een geweldige klap en een hele munitiewagon vloog de lucht in. Het schieten was al geruime tijd opgehouden dus had het vuur de munitie bereikt. Men was bezig geweest met het loskoppelen van de wagons en had het gevaar tijdig ontdekt! De brokken van de wagon vlogen over het stationsgebouw heen, de huizen aan de stationsweg werden zwaar beschadigd. In de Roosstraat verbrandde een pakhuis (waar later het Ford-home kwam), een wiel kwam bij de Markt terecht en waar de wagon had gestaan was nu een diep gat. Later op de dag kwam er af en toe een Engels vliegtuig over om eens te kijken hoe de zaak erbij stond en om foto's te maken. Dan waren de Schagenaars weer behoorlijk angstig en kozen het hazenpad. De treineen reden niet meer. Dat kwam goed uit want 5 dagen later werd na de luchtlandingen bij Arnhem de spoorwegstaking afgekondigd. Ik moest toen op de fiets met surrogaatbanden van Breezand naar Schagen maar omdat ik in die tijd niet zoveel meer bij Blaauboer Kossen was dat geen bezwaar. Ik woonde toen in Breezand maar ben 4 maanden in huis geweest bij Adr. Ligthart te Schagerbrug die me gastvrij heeft opgevangen. De Kakelepost, oktober 1999

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 1999 | | pagina 14