NIEUWE
FORDSON SUPER MAJOR
FORDSON
Om zijn werkzaamheden te kunnen voortzetten zocht Blaauboer een ander
onderkomen en kocht toen de timmerfabriek met het bekende zaagdak van
M.C. Tuinman aan de Zuiderweg bij de spoorwegovergang. Zijn vakmensen
als K. Leeuwenkamp, J. Appel, K.de Boer hadden hier
spoedig een prima werkplaats voor auto's en tractoren
ingericht. Mede doordat hij veel voor landbouw en
voedselvoorziening werkte zag Blaauboer steeds kans om
vrij te blijven van Duits werk.Tractoren voor landbouw en
vooral dorsmachines werden voorzien van gasgeneratoren
waaraan veel onderhoud was. Meestal moesten de
monteurs op de fiets de boer op om te repareren.
Boven in een van de grote loodsen op het terrein aan de
Zuiderweg stond nog een grote partij doodkisten van
Tuinman. Deze bleven daar staan en konden dienst doen
als bergplaats van geheime materialen en als schuilplaats
voor mensen bij razzia's. Eigenlijk luguber maar dat telde
in die jaren niet.
In de dolle tijd van 1944 kwamen Duitsers en landwachters
ook deze garage vorderen maar gelukkig kon dit worden
voorkomen. De werkzaamheden werden wel minder, de
benzine raakte op en veel auto's werden gevorderd.
Reserveonderdelen waren bijna niet meer te krijgen en de
deskundige mon-teurs moesten veel zelf maken. De kosten
hiervan vielen wel mee want het bruto loon dat de klant
moest betalen voor het werk van Leeuwenkamp was toen 1
gulden per uur en voor dat van Appel en K. de Boer 80 ct.
Overwerk werd niet extra gerekend.
De tractoren draaiden wel op hout- en turfgas en leverden
werk op maar de garage stond vol met luxe- en
vrachtwagens, die bij gebrek aan onderdelen zogenaamd
niet meer de weg op konden, dit om vordering te
voorkomen. Vooral de fanatieke landwachters twijfelden
hieraan en hebben wel geprobeerd auto's op gang te slepen.
Dat gebeurde o.a. met de veewagen van Cor Nierop, die
toen zelf nog het lef had om de bedrading onder dashboard
kapot te trekken. Het einde van de oorlog werd echter
zonder grote kleerscheuren gehaald.
Blaauboer was een man, voor wie iedereen veel respect had. Hij deed veel
voor het algemeen belang, was voor de oorlog raadslid en wethouder,
verleende in de oorlog hulp aan anderen. Hij heeft het gepresteerd om twee
mannen te redden, die door de Duitsers ter dood waren veroordeeld wegens Advertentie uit de Schager
"terroristische activiteiten" en op uitvoering van het vonnis wachtten in de Courant van 1963
beruchte gevangenis aan de Weteringschans in Amsterdam. Na de oorlog
was hij loco-burgemeester en waarnemend burgemeester van Schagen. Het
was toen ook zo dat deze functionarissen geen werk voor de gemeente
mochten uitvoeren, maar dat deerde hem niet. Hij spande zich in voor het
onderwijs en hielp de technische school aan de Nijverheidsstraat te stichten,
die uit respect voor zijn werk de naam C. Blaauboer-school kreeg. Later is
deze school vervangen door de Schagerwaard in de Hofstraat en is de naam
Blaauboer uit het gezicht verdwenen. Een verzoek door mij om ergens deze
naam uit de vergetelheid te halen door een straat, een plein of een gebouw
naar hem te noemen is gestrand op weigering van het huidige gemeente
bestuur. Misschien komt dit nog eens op haar besluit terug.
Hu 30°ta meer vermogen aan aftak»
'7,
rutiuup ¥£fi$NEUiMfiSB*K >üeuu3p
-• r jrwEtranwf
ra/m»>HTDfUULISCH STStEEM t
y
fiS# M -rars&.C»
iu*u-*nmi kleuren
BLAAUBOER KOSSEN N.V.
ntfunm; *.j* m »iu,r\ Ttaueroo* t nt
Automobiel- en Trsctorbrdrijf „WIERINGERMEEfi N.V."
IVfT* UT 1 W llJ^riftlttll» TKJL ft ti'A
!,mi m*
i a* vwm mm*.*»
4
De Kakelepost, juni 1999
