reformatie heeft bestaan, al zijn er uit die vroege periode geen scheepjes meer
over. Uit de archieven is bekend dat in de rooms-katholieke tijd
schippersgilden scheepsmodellen ophingen in hun kapellen of bij hun altaren.
Gildescheepjes bleven ook na de hervorming voorkomen.
Van het Schager scheepje is verder niets bekend. Wanneer en waarom het in
de kerk geplaatst is wordt nergens vermeld. Vermoedelijk was het al
verdwenen voordat W.A. Hazeu in 1894 zijn boekje over de Hervormde Kerk
te Schagen schreef. Schagen kende weinig zeevarenden en zeker geen
schippersgilde. Wel waren er verschillende binnenschippers die ook wel
tochten over de toenmalige Zuiderzee maakten. Het is dus mogelijk dat het
scheepje geschonken is door een schipper, die op een van zijn tochten gered is
van de verdrinkingsdood.
Bronnen:
- C.A. van Swigchem, T. Brouwer, W. van Os, 'Een huis voor het woord -
Het protestantse kerkinterieur in Nederland tot 1900', 's-Gravenhage 1984.
- Dirk Burger van Schoorl, 'Kroniek van Schagen', Hoorn
- Gem. Archief Schagen, 'Legger van de begraafplaatsen in de kercke van Schagen'
- J.N. de Wit, 'Vreeburg', pag. 12.
- Notulen Kerkenraad Ned. Herv. Gemeente Schagen.
- DTB Schagen
11
