Hoe de Schager kerk, in een tijd waarin de verering van deze heilige in
onze streken niet gebruikelijk was, aan deze patroonheilige kwam kunnen
we alleen maar gissen. Pastoor Philippona veronderstelt dat de
Schagenaars voor Christoffel hebben gekozen,, omdat de plaats dicht bij
zee lag. Christoffel is immers de patroon van schippers en zeelui. Niets
wijst er echter op dat het Middeleeuwse Schagen veel schippers of andere
zeevarenden heeft voortgebracht. Ook is het mogelijk dat in het door zee
en meren omringde Schagen deze heilige reus vereerd werd als de
beschermer van het Christuskind - en dus ook de Schager parochianen -
tegen het altijd dreigende water. Er is echter nog een derde mogelijkheid
die veronderstelt dat de verering van Christoffel zou wel eens ontstaan
kunnen zijn in de dertiende eeuw. Volgens de overlevering vergezelde
Magnus, een Westfriese ridder, graaf Willem de tweede op zijn kruistocht
in 1219. Bij deze tocht werd de stad Damiate in Egypte veroverd. In die
streken werd al eeuwen lang de heilige Christoffel vereerd. Christoffel is
tenslotte ook de patroon van de reizigers en was enige bescherming van
een krachtige heilige tijdens de zware terugtocht vanuit het Heilige Land
niet uiterst welkom. Mogelijk is via deze weg deze patroonheilige tot ons
gekomen. Omstreeks de zelfde tijd n.1. in het jaar 1220 werd in Roermond
de nieuwe kerk gewijd aan Christoffel, dit is de in onze streken oudste
kerk gewijd aan deze heilige.
Aan het eind van de negentiende eeuw werd door W. Hazeu de kerk als
volgt beschreven: "De kerk heeft eene lengte van 160, eene breedte van 80
Rijnlandsche voeten en is ook even zoo hoog. Ten westen bevindt zich de
stevige vierkante toren, welks steenen romp 100 Rijnlandse voeten hoog is
en eindigt met eene fraaie steenen balustrade. Kerk en toren zijn van
De kerk aan het eind van de groote roode moppen gebouwd, terwijl de muren en fundamenten zeer
achttiende eeuw getekend door zwaar zijn. De grond waarop zij zijn opgetrokken, is volgens overlevering
Hendrik Tavenier.