sen maakte het overigens weinig verschil of er wel of geen schoenen, kle
ding of textiel in de distributie kwamen, want ze waren toch te arm om
dergelijke dingen aan te schaffen. Raadslid Wester vroeg of de gemeente
hier niet de helpende hand kon bieden. Burgemeester Buiskool
antwoordde dat de gemeente daar niet voor kon zorgen. Dit was een
zaak van de Distributiedienst. Wel vond hij dat de steun aan de
armlastigen al verbeterd was en gedurende drie a vier weken was zelfs
dubbele steun gegeven! Wester kwam op 8 maart 1946 terug op deze
kwestie. Hij meende dat de armenverzorging in verband met de
veranderde omstandigheden nu echt nodig diende te worden herzien. De
armen kregen te weinig geld om er textiel van te kunnen kopen, ook al
waren de steunbedragen weer herzien. Ze konden nog steeds alleen
voedsel kopen. Wester deed zijn best, maar veel resultaat had dit niet.
34
