DE AARDAPPELTOCHT locomotief De fietsen hadden surrogaat banden ook wel 'anti plof genoemd. Op een gegeven moment kwam een aanvallend vliegtuig plotseling heel laag vanuit het zuiden over de verder gelegen loods en begon boven het open terrein te vuren. Ik stond wel om de hoek bij de kelder maar op dat moment geheel onbeschermd omdat het vliegtuig van de andere kant kwam. Het was een oorverdovend lawaai en de lege kogelhulzen kletterden om ons heen. In de kelder piepte men van angst! Er gebeurde bij ons echter niets maar de personentrein werd wel door de kogels getroffen met als gevolg een kapotte locomotief en vele gewonden. Naar verluid kwam een verdwaalde kogel in de munitietrein terecht hetgeen een geweldige ontploffing veroorzaakte. Toen openden de jagers hun aanvallen op deze trein met als gevolg dat verschillende ontploffingen en branden ontstonden. Intussen was ik naar het stationsgebouw gegaan en daar trof ik Jo van der Veen. Samen met hem ging ik het terrein op met een brancard om gewonden op te halen uit de personentrein. We waren evenwel de draagbaar spoedig kwijt aan een stel Duitsers die hem bruut van ons afpakten. Even later kwamen ze terug met een gewonde Duitse soldaat erop. Kort daarna werd iedereen gewaarschuwd; zoek dekking want er dreigt een hevige ontploffing. Ik zocht met vele anderen dekking achter de dikke muren van het oude stationsgebouw. De explosie liet niet lang op zich wachten. Een geweldige klap en een hele munitiewagen vloog de lucht in! Het schieten was al geruime tijd opgehouden dus had het vuur de munitie be reikt. Knap dat men dat tijdig ontdekt had De brokken van de wagons vlogen over het stationsgebouw heen, de huizen aan de Stationsweg werden zwaar beschadigd en in de Roosstraat verbrandde een pakhuis. Een wiel van een wagon kwam door de luchtdruk op de markt terecht! en waar de wagon had gestaan was een diep gat. Later op de dag kwam er af en toe nog een Engels vliegtuig over 0111 te kijken hoe de zaak erbij lag en waarschijnlijk 0111 foto's te maken. Dan waren de Schagenaars weer zo bang dat men snel naar binnen ging. De treinen reden niet meer. Dat kwam goed uit want spoedig na de luchtlandingen in Arnhem werd er een algehele spoorwegstaking afgekon digd. In die tijd gebruikte ik een fiets op surrogaatbanden (antiplof) 0111 van mijn woonplaats Breezand naar mijn werk in Schagen te komen. Jaap Schouten J.J Schouten 19 A Laurie Avenue Papakura NEW ZEALAND Dit gebeurde in Nederland in 1945. Mijn thuis was toen in Schagen, een kleine plaats van zo'n 6000 inwoners in het westen van West-Friesland, in het noordelijke gedeelte van de provincie Noord-Holland. Het was april 1945, tegen het einde van de tweede wereldoorlog. De Engelse en Amerikaanse bommenwerpers vlogen dag en nacht eerst van het westen naar het oosten om hun bommenlading af te leveren in Duitsland, dan van het oosten naar het westen om te proberen weer thuis te komen. De ene golf bommenwerpers na de andere. Ze werden begeleid door de Spitfires en de Mosquito's om hen te beschermen tegen de enkele overgebleven Duitse jachtvliegtuigen. De Duitse soldaten waren nog steeds overal. Ons land was nu bijna vijfjaar bezet, ofschoon het einde van de oorlog in zicht scheen te zijn, was dit ook het geval met het leven van vele mensen. 23

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 1995 | | pagina 25