Brieven in Westfriesch dialect ZEUMERDAGEN IN DE NEI-TOID JAN GERT LEERT ROLSKAATSE 10 De zomer van 1940 was niet veel beter dan die van 1993, zoals u kunt lezen in het hierna volgende verhaal van Jan Gert (wie was dit?). Het verscheen onder de kop 'Brieven in Westfriesch dialect in het Schager Dagblad van 21 september 1940. Het archief van de gemeente Scha gen is in het bezit van enkele ingebonden jaargangen van deze krant welke, na overleg met de archivaris de heer W.G. Zwerusop het gemeentehuis ingezien kunnen worden. Reuzig wirke de leste toid hé, deer kikkert iederien weer hillegaar van op. We hewwe nag niet veul zeumer had ve'tjaar, Augustes was niks as kou en narigaid, maar'hóor Sep tember zei z'n aige d'rs verbetere. As je zou her en der de boere zien werke an de graskuil in 't pikkende zonnetje, zodat 't zweit heullie gezigte afpekelt, en wai de reuk van dut broeiende gras in onze neuze kraige den motte wai nag tot de konklussie kommen, dat ók deuze taid 'n gezegende is voor de werkers van 't land, want d'r ken nag veul voer vöor de beiste wonnen worre, voer, wat wai nów tenminste niet misse kenne, nów we teuge 'n wintertaid ankaike weer we niks groosk op weze magge omrede d'r wai- neg bikkesement te kaupe is voor onze goe- delêke koeie en skeipe. As je 't niet zürgt te bouwe is d'r hilkedaal gin ankomme meer an. Maar niet alliendig deerom is deuze taid veul weerd, welnènet d'rs meer. Kaik maar 's veerder den da würft, nei de akkers weer ze nów an't zigte benne, weer ze het kostlaike zeid met de gröote Wages wegraie en met veul lawaai an't darsche benne. Deer ken je onze bikkesement temet vanuit de grond jsien opwroette. Asze ze deer nöweris nit alles op alles zette, den ziet't d'r vöor ons stikkeborde niks bestig oit, nei höor! Alle jöons en moid- jes kin je teugeswöordeg op 't land zien wer ke, en niet alliendeg die van onze boere, o nei, 6k jong volk oit de stede benne kommen, niet om te bienerekke maar om te helpe en metien deris bruin te bakke in de heite zeu- merzon en te geniete van 't landleve, wat tog altaid nag z'n aige bekoren houwen heit. As je seives de veugels trammelant hóór skoppe in de eipe en ze den as rebelse kwa- jóons de stilte stikskeuze, as de popels zaggies staane te ritselen in 't windje dat vanof 't weste oit óver de lande komt angesloupe, „zacht as 't vqere anglesklokkie", astie deur de riede an de slootkante vezelt, laikend te met 'n oud versie neurend van haimzinege weedom, vertelled van alles skóone dater nag is op deuze, deur rampe verskeurde, wereld.. As deer de eived al hangt in te toppe en riggels van 't bosch gunter wait, en teleste opperdan skaint te komme as 'n anveugelen- de zwerm spreuwe en ie teuge je an straikt glaik 'n kouwe hand die je doet grille, as 't overal stil is, den komt ter aindelek ök wat vrede; en \ust in je hart en in je louwe kop, den bekaik je alles ók beter, den is 't goed wat in de legstoel uit te zakke, want dat geeft je tevrejenheid trug. Effain, ók ik was lesten gaan zitte uitzakke vóór 't huis, we wazze net zewat klaar met de klussies die nei melkestaid dein moste worren, ep ik aindelek in gate had dat ók in boere leve nag wat poezie, zóas ze zuks noe- me, zit, toe deer Japie van oom Jan an kwam dangele. Hai had 'n gekkeg pakie bai 'm weer 'n paar ■aizere rolletjes uilstakke; „Weer komme jij zó laat. uitwerdan Japie?" zeg 'k teuge 'm. „Hei boskippe dein voor Peet Geertje? Nouw 'oor den èb ze j'ok fain in de lure laid, 't is h'arstikke laat worren! Of hei trut? Den is 't poil drekt wel an en hommeles as je tuis komp jóonfje'!.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 1993 | | pagina 12