18
SCHAGEN
M**-
De noordzijde van de Markt.
In het huis aangegeven met
een kruisje woonden de
gezusters Van Cantfoort.
De geschiedenis van dit
"ongelukshuis" is door Mr.
J Belonje beschreven in de
"Speelwagen" jrg 8, 1953
pag. 261-269.
Hij was er dan ook heel gelukkig mee. De
deftige, hard stenenstoep met aristocratisch
palen met kettingen deed het wel. Men kende dat
ook wel in Leeuwarden, maar die stad was dat
ook enige eeuwen een vorstelijke residentie ge
weest. In Schagen, toch maar in een uithoek,
verwachtte men dat niet. Na het valiesje op de
kamer gebracht te hebben, was dit dan het einde
van de wereldreis. Zijn grote koffer zou pas
later per beurtschipper komen. Hij zou de
terugweg, veel geriefelijker nu nooit maken.
Het ging toen met de trekschuit naar Harlingen,
dan per raderboot naar Enkhuizen en vervolgens
per diligence naar Hoorn. Pas in Alkmaar
wachtte dan de twintigste eeuw en Schagen had
gelukkig een station. Naar nu, alvorens zich op
de haverdoppen uit te strekken, schreef hij,
als enige zoon, een kort epistel naar het
verre, vertrouwde Leeuwarden om de goede
overkomst te berichten. Alleen dat moest
vanavond nog weg, maar de vernuftige dames
hadden hun plan klaar. Niet zo éénvoudig, want
hun fraaie huis uit 1800, met geheel een
Lodewijk XVI gevel stond op één der donkerste
plekken van het die octoberavond toch al
donkere Schagen. Nu zult u in 1990 zeggen: "Dat
De deftige hardstenen stoep
■met aristocratische palen
met kettingen,
gefotografeerd in 1978.
Luister, onze fraaie, voor— reformatische Sint
Christoforus van 1470, verbrand in 1895, toen
in het hart van de plaats de blikvanger, zoals
iedere historische hoofdkerk is, had de toren,
tegen de Westgevel, dus liturgisch op de goede
plaats, zoals een "gericht" staande kerk dat
hoort te hebben. Zij was lager dan de huidige
toren, maar fors en breed en sloot daar de
marktplaats tamelijk af. En laat nu achter die
toren in die donkere hoek zich de brievenbus
