Boer
en Visserman
De Stichting Oud- Uieringen
heeft al haar bezittingen
onder gebracht in de museum-
boerderij van dhr. J. Lont
op Stroe aan de kust op
Wieringen. Dhr. Lont, een
aardige, oudere man, jaren
lang zelf veehouder geweest,
leidt u rond in z'n karakte
ristieke Wieringer boerderij
Lont is trots op zijn porce-
leinen waterfilter— kenne
lijk werden die toendertijd
dus ook al gebruikt. Er
hangt een prachtige fotose
rie van een paard dat een
veulen krijgt, de grote
hobby van Lont: elk jaar een
veulen fokken. Op de dars is
allerlei boerenhandgereed
schap te vinden, op het erf
staan enkele machines. En in
de schuur heeft de Stichting
Oud Wieringen haar bezit
ondergebracht. Er is nogal
wat aan genealogie gedaan en
dus is er heel wat bekend
van en over oude Wieringer
families. Veel fotomateriaal
ook over de veelvuldig op
Wieringen voorkomende eende—
kooien en de jacht op ganzen
en soms op andere vogelsooi
ten. Vroeger vormde die
jacht 's winters vaak de
enige inkomsten voor de
kleine man. De geschiedenis
van de Wieringer vissers
wordt in beeld gebracht door
allerlei netten, fuiken en
andere visserijbenodigdheden
zoals een prachtig stel lies
laarzen. Eén van die netten
daar draagt een nogal sugges
tieve naam: men noemde het
"de zegen". De Wieringer-
visser met hun belangenvei
eninging de D.E.T.V.hebben
als thuishaven Den Oever.
Jarenlang vormden de garna
len de belangrijkste inkom
stenbron, maar tegenwoordig
worden alle vissoorten aan
gevoerd. Toendertijd viste
men met een vrij lichte
kotter. Bij slecht weer of
storm waren de schepen niet
veel meer dan een speelbal
van de golven en veel
vissers keerden na zon
storm dan ook niet terug. De
tegenwoordige kotters en
trawlers zijn veel groter,
sterker, stabieler en veilig
er. Uit een van de netten
van zon moderne boot kwam
een prachtige, zware scheeps
katrol, misschien wel eeuwen
oud. Wieringen heeft een
rijke geschiedenis, die een
keerpunt bereikte toen in
1932 de Afsluitdijk er kwam.
Wieringen was eiland-af. De
op Wieringen bekende en
strijdbare Grietje Bosker
liet de laatste happen klei
in het stroomgat vallen. Het
grootste werk moest toen
echter nog gebeuren. Terecht
kregen de steenzetters 1ater
een monument. Als je nu over
die dijk rijdt, dan vallen
de grote kolonies meeuwen
op; ze hebben hier kennelijk
hun thuis. De fuiken aan de
voet van de dijk vallen ook
op: blijkbaaar is deze
binnenvisserij op paling nog
steeds van betekenis. Nog
een paar jaar, dan ligt de
Afsluitdijk er al weer 60
jaar. Waar blijft de tijd!
Een middagje kijken bij Lont
op Stroe is een welbestede
middag.
Klaas Keetman
Zeegebuurt 2