Boer en Visserman De Stichting Oud- Uieringen heeft al haar bezittingen onder gebracht in de museum- boerderij van dhr. J. Lont op Stroe aan de kust op Wieringen. Dhr. Lont, een aardige, oudere man, jaren lang zelf veehouder geweest, leidt u rond in z'n karakte ristieke Wieringer boerderij Lont is trots op zijn porce- leinen waterfilter— kenne lijk werden die toendertijd dus ook al gebruikt. Er hangt een prachtige fotose rie van een paard dat een veulen krijgt, de grote hobby van Lont: elk jaar een veulen fokken. Op de dars is allerlei boerenhandgereed schap te vinden, op het erf staan enkele machines. En in de schuur heeft de Stichting Oud Wieringen haar bezit ondergebracht. Er is nogal wat aan genealogie gedaan en dus is er heel wat bekend van en over oude Wieringer families. Veel fotomateriaal ook over de veelvuldig op Wieringen voorkomende eende— kooien en de jacht op ganzen en soms op andere vogelsooi ten. Vroeger vormde die jacht 's winters vaak de enige inkomsten voor de kleine man. De geschiedenis van de Wieringer vissers wordt in beeld gebracht door allerlei netten, fuiken en andere visserijbenodigdheden zoals een prachtig stel lies laarzen. Eén van die netten daar draagt een nogal sugges tieve naam: men noemde het "de zegen". De Wieringer- visser met hun belangenvei eninging de D.E.T.V.hebben als thuishaven Den Oever. Jarenlang vormden de garna len de belangrijkste inkom stenbron, maar tegenwoordig worden alle vissoorten aan gevoerd. Toendertijd viste men met een vrij lichte kotter. Bij slecht weer of storm waren de schepen niet veel meer dan een speelbal van de golven en veel vissers keerden na zon storm dan ook niet terug. De tegenwoordige kotters en trawlers zijn veel groter, sterker, stabieler en veilig er. Uit een van de netten van zon moderne boot kwam een prachtige, zware scheeps katrol, misschien wel eeuwen oud. Wieringen heeft een rijke geschiedenis, die een keerpunt bereikte toen in 1932 de Afsluitdijk er kwam. Wieringen was eiland-af. De op Wieringen bekende en strijdbare Grietje Bosker liet de laatste happen klei in het stroomgat vallen. Het grootste werk moest toen echter nog gebeuren. Terecht kregen de steenzetters 1ater een monument. Als je nu over die dijk rijdt, dan vallen de grote kolonies meeuwen op; ze hebben hier kennelijk hun thuis. De fuiken aan de voet van de dijk vallen ook op: blijkbaaar is deze binnenvisserij op paling nog steeds van betekenis. Nog een paar jaar, dan ligt de Afsluitdijk er al weer 60 jaar. Waar blijft de tijd! Een middagje kijken bij Lont op Stroe is een welbestede middag. Klaas Keetman Zeegebuurt 2

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 1989 | | pagina 5