den, want baai weer en ontaai
moste ze d'r op uit. As zo 1n
koe togtig was most 't de are
dag beure, aars den was 't te
laat
't Was nag voor de verkaveling
van 't Geestmerambachttoen
Cor weer van boer nei boer
reed. Hai had een beetje haast
want d'r stinge heel wat koeie
op de loist. Nouw hadde ze
onder Valkkoog de aardighoid
had om de weg te tere en met
grendstientJes te bestrooie.
Omdat de weg weeks te voren
nag glad was, was Cor d'r niet
op bedocht en reed met nag
zö'n veertje 't durp uit en
persies in 't bochie skoot de
metór onderuit en belanden-ie
met 't héle spuitje in sloot.
Maar, zoas ik al zoide, Cor
was nag puur redderig en hai
sting in toid van 'n poep en
n zucht weer op de kant en
liep nei 't eerste 't beste
huis in de buurt. "Nöh m'n
Joon, wat heb Je uitvreten?"
zoide de vrouw die op Cor z'n:
"Vollek" an de deur kwam.
'k ben zo van de weg of te
water zoild", zoi Cor. "Maar
mag ik effe belle nei m'n
baas?" "Je magge wel belle,
maar eerst moet Je drouge
klere antrekke, want zo kroig
Je 't voor Je borstrok, me
knecht. Ik zal effe 'n vei
sköningkie voor Je hale van
vader, doen alvast die natte
troep maar uit". Nouw wul 't
geval dat de man die deer
weunde nagal uit de kluite
wossen was, dat de klere die
de vrouw andreeg ware puur an
de maat. Toen Cor in 't houpie
'n "lange wit" vonden had,
skoot ie 'm gauw an en toen ie
'm lekker ophaalde kon ie
persies deur de gulp nei bui
ten koike. 't volgende objekt
was een beste Jeeger borstrok
en die kwam net over z'n
kniese, maar 't warmde al
pittig. Toen Cor 't hele spul
anhad voelde ie z'n oigen
persies 'n fiatje in 'n NACO
garasie.
Onderwoil Cor z'n oigen vei
kleidde, had de vrouw 'n lek
ker bakkie zet. Ze zatte net
mooi an 'n Jödekoek te soppe
toen de vrouw nei buite keek
en zoide: "Wat loikt 't wel
drok op de weg". "Net", zai
Cor, "en d'r loikt nag wel
pliesie ok baai. Ik most maar
effe koike gaan".
Toen ie buite kwam zag Cor dat
ze in de sloot an 't dreggen
ware. Hai skoöt de eerste de
beste plisieman an en zai:
"Zoeke Jullie moin?" De agent
zette bar gröte oge op vezelf
en riep: "Inrukke manne' Hier
is ie, springlevend".
Zo liep 't ongelukkie nag goed
of en we hewwe dr later nag
bar om lacht.
Bob Lingerak.
Uit: Zuks moet Je opskroive,
bundel uitgegeven in 1984
t.g.v. het 60 Jarig bestaan
van het Historisch Genootschap
Oud West—Friesland.
Overgenomen met toestemming
van de schrijver.
