8
of een man met een mook (harmo
nica). Maar over één van die men
sen gaat mede mijn verhaal. Maar
daarover later. Alleen de Schager
veemarkt was in Waarland bekend.
De lezer zal zich afvragen, was
de achting van Waarland ten op
zichte van Alkmaar dan beter?
Vanuit Alkmaar kwamen toch ook
dergelijke mensen rond! Inderdaad
vanuit Alkmaar kwamen zelfs twee
echte bedelaars elke week naar
Waarland om hun centen op te
schooien.
Maar toch, Alkmaar stond hoger
aangeschreven. Dit laatste heeft
vrij zeker een historische ooi
zaak. Wanneer we terug denken tot
in de jaren 1850, toen hier nog
geen spoortrein ging, geen auto
of fiets, toen kon men vanuit
Waarland in Alkmaar komen met de
trekschuit. Vanuit Zijdewind,
Verlaat en Nieuwe Niedorp gingen
elke week de beurtschippers langs
Waarland naar Alkmaar. Vice versa
op een dag. Zo'n reis duurde dan
plusminus 3 uur heen en 3 uur
terug.
Maar van Waarland naar Schagen
bestond toen nog geen enkele
verbinding. Bij gevolg gingen de
mannen van Waarland af en toe met
de trekschuit naar Alkmaar om hun
boter en graan te markten, en de
vrouwen gingen soms mee voor aan
koop van nieuwe kleren of andere
benodigdheden, die in Waarland
niet te koop waren. Maar tegen
woordig is de "Makado" van Scha
gen ook bij de Waarlanders goed
bekend.
Maar nu dan mijn verhaal over een
van de regelmatige bezoekers uit
Schagen die elke week naar Waai
land kwamen. Zijn naam was Klaas
Blokker een grote magere man,
sjofel gekleed, hij kwam altijd
te voet met een handkar met twee
grote wielen. Soms had hij enige
koopwaar, maar meestal kwam hij
om een cent. Maar éérlijk!
Het was in het najaar van 1912 of
'13, ik herinner me hem nog goed,
maar het is me later ook dikwijls
vertelt door mijn vader, als een
voorbeeld van eerlijkheid.
Van mijn moeder kreeg hij elke
week een cent. In dat najaar was
mijn vader bezig de bewaarkool in
de schuur te bergen, daarbij werd
een enkele kool van mindere kwa
liteit apart buiten gelegd om
eerder te verkopen.
Op zo'n dag kwam Blokker om zijn
wekelijkse cent op te halen. Maar
hij wilde ook wat minderwaardige
kool kopen, waarschijnlijk om in
Schagen uit te venten. De koop
werd gesloten en Blokker laadde
voor 50 cent de kool op zijn kar.
Maar Blokker had geen 50 cent en
zei"Zal volgende week wel beta
len". Maar de volgende week ging
Blokker voorbij en zo ook de vol
gende weken, tot november van het
volgend jaar. Toen kwam Blokker
weer aan de deur om zijn weke
lijkse cent op te halen. Er werd
nergens over gesproken, want
alles was al lang in het verge—
tenboek. Hij kreeg weer z'n cent.
Maar door 50 keer zijn wekelijkse
cent van mijn moeder te missen
had hij z'n schuld van 2 kwartjes
betaald. Menig keer is hij door
mijn vader als een toppunt van
eerlijkheid genoemd.
A. Zutt
Kerkstraat 27a
1738 BG Waarland
tel. 02262 - 1373
SC HAGEN EErvl DEE VERPONDING 1514 (l
In de middeleeuwen was het de ge
woonte dat de vorst bij speciale
gelegenheden (zoals bijv. huwe
lijk) of als hij bijzonder grote
uitgaven had moeten doen (zoals
iv.m. oorlogvoering) een belas
ting vroeg van zijn onderdanen in
de vorm van een "bede".
verder op blz.9
