OP DE DIJK tussen Krabbendam, Eenigenburg en Sint Maarten 19 De Oude Vriesse Zeedyck ligt daar in diepe slaap en vaak zal ze nog dromen van al 't lief en leed, dat ze over zich liet komen. Oh, schone slaapster zonder bos, jij, slaapster in de wind, jouw loopbaan laat mij nimmer los, mag ik eens zeggen hoe 'k je vind: Eens was je onze wak're waakster, en actief, nu lijk je 'n dromerige slaapster, en passief, kijk j' in rust en vree zo lief. Nu heet men je Westfrieschedijk groeit welig links en rechts 't gewas op drooggevallen slijk, waar eb en vloed eens over spoelden, uit zee orkanen zich op jou bekoelden. Nu streelt de wind je haar, 't groene gras, speelt speels in 't water van de plas, alsof 't steeds zo is geweest, of 't altijd al zo was. Maar nee, jij bewaakte onze landen, beschermde leven,vhaard en goed je was gewapend tot de tanden, en.waakzaam bij t tij van hoge vloed Dat heb je wèl gedaan, dat deed je immer goed. Nóg droom je in je welverdiende rust van storm en vloed, die langs de kust dag in dag uit je steeds belaagden, maar nimmer in hun boze opzet slaagden; Al scheen 't soms va,n wel: Dan was je aanblik als een hel. Soms leek 't of de zee zou winnen, en brak hij wild van zinnen, door. Dan was de dijk gebroken, stroomde 't water binnen en leek je lange lichaam als van een zwaard doorstoken.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 1987 | | pagina 21