Ds VAN DER KREEKE De oudere Schagenaars zullen zich ongetwijfeld Dsv.d. Kreeke nog wel herinneren. Dominee heeft op meerdere plaatsen als predikant gestaan, maar net voor hij met emeritaat ging stond hij in Schagen. Deze mensen waren zo goed, dat zij die gebrek hadden van hun alles konden krijgen. Het was dan ook een bekend gezicht om dominee op zijn Harley Davidson motorfiets door Schagen te zien rijden, zijn vrouw achterop zittend met pannen met warm eten om dat bij behoeftige mensen te brengen. Dit had wel tot resultaat dat dominee altijd met een lege portemonnaie zat, want zo gauw als er wat binnen kwam werd alles weggegeven. Toen hij dan met pensioen ging woonde hij op 't -Wad in het villaatje van Voorthuizen, maar ja daar moest hij huur voor be talen en hij was altijd even arm. In die tijd was ook net de vader van zijn veel jongere vrouw, dat was dominee Israël in Finsterwoldeoverleden. Die had daar een eigen huis en dat erfden dominee v.d. Kreeke en zijn vrouw. Dus die wilden wel naar hun eigen huis, maar nu was het zo, dat toen hij nog in funktie was de verhuiskosten door de kerk be taald werden, maar nu hij met emeritaat was bemoeide de kerk zich er niet meer mee. Als hij zich door een echte verhuizer zou laten wegbrengen moest dat 500,kosten, maar >dat had dominee niet. Toen ik dat hoorde, zei ik dat ik het wel voor 150,-- wilde doen, maar ik bemoeide me niet met het inpakken. Dat hebben leden van het kerkbestuur toen gedaan en dat ging dan ook prima. Alleen toen ik kwam kijken of alles in één keer in de auto kon, bleek alles al in de auto te zijn geladen be halve de haardkachel, deze bleek nog volop in de kamer te staan branden. Om die uit te krijgen paste ik de methode toe die wij in onze militaire diensttijd geleerd hadden. Daar moest bij het avondappel van 10 uur de kachel inwendig ook zwart zien, maar die brandde om half 10 ook nog volop. Daar werd dan door ons om beurten in geplast en dan doofde hij, maar dat kon hier natuur lijk niet, maar met een emmer water en een kroesje lukte het. Een kroesje water erin, dan gauw de klep dicht en als de stoom weg was de klep weer open en weer een kroesje water erin en zo had ik hem in 20 minuten gedoófdOp mijn vraag aan mevrouw

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 1987 | | pagina 19