EEN START D!E BIJ HET EiNDE BEGINT 17 d ng Dat is niet helemaal waar, want voordat ik met het eerste onderwerp, de behandeling van een plaatsnaam, begin, lijkt het me goed U iets over m'n werkwijze te vertellen met de bedoeling dat U, lezer, er in Uw. eigen omge ving het nodige voordeel uit kunt trekken. En ook opdat U weet dat aan deze conclusies een zeer serieus onderzoek en bestudering is voorafgegaan, waarbij gebruik is gemaakt van archiefmateriaal, van archeologische vond sten, van de geologische veranderingen die ons gebied heeft doorgemaakt, van de politieke- en kerkelijke toestanden, oorlog en vrede, en 'last but. not least' van onze taal. Het is een mengelmoes, een wirwar van aspecten die het leven van de mensen heeft beïnvloed en die de geschiedenis hebben gevormd en waarvan de sporen zijn nagelaten en herkenbaar zijn als je ze ziet. Als je ermee bezig bent krijg je zonder overdrijving wel eens het gevoel dat je een enorme leg puzzel onder handen hebt, een legpuzzel dat uit ontelbare stukjes bestaat, gecombineerd met een cryptogram, waarvan de oplossing soms lang op zich kan laten wachten, doch die meestal wel komt. Als alle sporen definitief zijn uitgevaagd, dan komt de oplossing niet meer, dan komt ook een detec tive die belast is met het onderzoek van een misdaad er niet meer uit. In het leven van alledag kom je echter regelmatig zovele sporen uit het verleden tegen, dat je gevoeglijk kunt zeggen dat iedereen in feite in het verleden leeft. Hoe vreemd dat ook klinkt. Je wordt toch steeds weer her innerd aan dat verleden, dat verleden dat iedere dag groter wordt. Je wordt er aan herinnerd of je nu spreekt of leest of om je heen kijkt, van alle kanten komt het op je af, als je het maar hoort of ziet. Denkt U eens aan plaats- en streeknamen, die onze voorouders er aan gaven en die wij in opvolging nog steeds gebruiken: Namen, die aanduiden wat ze betekenden en die die betekenis (uiteraard) nog steeds hebben. Alleen staan we er niet bij stil wat het inhoudt. Het is een voldongen feit dat de mensen van toen er nu niet meer zijn, hun taal is in de loop der eeuwen aangepast/meege groeid met de ontwikkelingen van de tijd, van de eeuwen. Na het bovenstaande zou ik U allen willen vragen: Dat de ware, de échte Nederlander nü opstaat en zich meldt. ■M

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 1986 | | pagina 19