Piet Reitsma, de eerste veearts in de polder
19 december 1948 betrekt de familie hun nieu
we huis aan de Brink 4 in Slootdorp. Piet heeft
en boven
zijn gezin,
voorraad benzine op-
aan het pla-
Maar Piet zet door. Hij wil de kinderen niet op
schepen met een middelbare school ver weg en
in de kost zoals hijzelf heeft ervaren. Bovendien
had hij waarschijnlijk geen goed gevoel bij zijn
gezondheid. Een pensioen opbouwen bij de Ge-
instrumenten nog in zaten. Die waren vervan
gen door potloden en pennen. Gevonden op de
zeedijk langs de waterkant.
ondertussen andere plannen, hij is door colle
ga Rempt overgehaald om voor de Provinciale
Gezondheidsdienst voor Dieren in Alkmaar te
gaan werken. Hij mag de KI (Kunstmatige Inse
minatie) organisatie opzetten voor Noord-Hol-
land. Voor Anneke is de maat vol. Zes keer ver
huizen in vier jaar is haar te veel. Weer afscheid
nemen van bekenden in de Meer inclusief haar
ouders die inmiddels in een Zweedse noodwo
ning aan de Kruisstraat 5 wonen (“Us Wente”).
Uit de polder naar de onbekende stad. Van een
riant huis naar een rijtjeshuis in Alkmaar.
zondheidsdienst ziet hij als het afdekken van
dat risico (er was nog geen AOW). Een schade
loosstelling na de onderwaterzetting was ook
nog niet in zicht. In afwachting van een woning
in Alkmaar blijft het gezin nog een tijdje op de
Brink 4 wonen en werkt opvolger Bouwman
vanaf februari 1949 vanuit dit adres. Piet reist
heen en weer naar Alkmaar.
Eind september 1946 trekt de hele familie in bij
Van der Kooi in Slootdorp, op de bovenverdie
ping. Het wordt een strenge winter, de redactie
van de Flevobode spreekt op 21 maart 1947 dank
uit aan Piet, aan alle andere artsen en zuster
Schouten, die ‘de onbegaanbaarheid der wegen
trotseerend zoowel overdag als des nachts niets
ongedaan hebben gelaten om hun patiënten te
helpen.’
In huize Van der Kooi, op de zolder
de woonkamer van de veearts en
heeft deze winkelier een
geslagen. Als de kerstkrans, die
fond bevestigd is in
brand vliegt, is het
bijna gedaan met
het huis en met de
familie Reitsma.
Alles loopt gelukkig
goed af. Bij Van der
Kooi ben ik gebo
ren, op 19 oktober
1947. Omdat Piet
waarschijnlijk een
meisje verwacht na
twee jongens, heeft
hij geen naam in
gedachten. Alle
opa’s en oma’s zijn
al vernoemd. An
neke hakt de knoop
door: het wordt
Piet. Naar zijn va
der. Dat is voor va
der kennelijk een
duurt even
word aangegeven. Om niet elke zondag paraat
te hoeven zijn, organiseren de veeartsen in de
omgeving een schema.
Pake en Beppe Koopmans verhuisden in 1942 naar Slootdorp. Pake was veeverloskundige
én slager. Hij assisteerde zijn schoonzoon bij moeilijke bevallingen.
moeilijke beslissing want het
alvorens ik bij de burgerlijke stand
30ste jaargang 2022/1 nummer 91