de Wieringermeer
Naschrift. Een zuster van Luutje vluchtte 17 april op de fiets naar Marken met de kleine Sijtje van bijna 4 jaar
achterop. Tijdens de voettocht naar Marken werden Cornelis Kes en zijn dochter Lobbetje van 7 jaar vergezeld
door schoonvader Jaap de Waart. Een tocht van twee dagen.
Het aardbeienbed was groot genoeg en in die bodem waren geen obstakels.
De warme lentezon had de eerste bloemknopjes al doen ontluiken.
De jonge planten maakten bereidwillig plaats en
dekten tenslotte haar kist veilig af.
Ze kreeg een rustplaats.
Zonder lief begon ik later die dag met de kinderen de voettocht naar Marken.
De oude kinderwagen en wat schamele bezittingen kon ik meenemen.
De zon en het stille Hollandse landschap boden geen verlichting,
het werd een vlucht met alleen maar leed.
De toekomst bestond niet meer voor me.
Op 19 augustus 1946, na de tweede drooglegging van
is mijn vrouw herbegraven.
Ze kreeg graf 355 afdeling B op het kerkhof van Middenmeer.
Zonder gedenksteen.
In mijn herinnering bleef zij rusten onder de aardbeiplanten in mijn oude tuin.
Informatie en toestemming voor publicatie van Sijtje Janssen-Kes (november 2021).
Initiatief en uitwerking Bert Lauret en Vola Schaafstra. Tekst Rein Koolen. Overige bronnen: Archief
Historisch Genootschap Wieringermeer, Gemeente Hollands Kroon, Team Beheer Openbare ruimte.
