Straatnamenrubriek: Juffrouw van Harlingenhof
Handtekening uit rapport van Ben Datema.
snelle groei
primitief, alle
lesrooster
Juf van Harlingen onderwees vanaf 1 november
1931 de eerste dertien kinderen in lezen, schrij
ven en rekenen, in een provisorisch schooltje.
In 1932 telde de school, gehuisvest in een dub
bele arbeiderswoning 17 kinderen, verdeeld over
De kinderen, afkomstig uit alle windstreken,
pasten zich wonderwel snel aan in die kale,
zanderige polder. Er werden schaatswedstrijden
Moeder Grietje overleed in Alkmaar op 17 april
1950. Vader Cornelis van Harlingen overleed
in 1965 in Mansfield, Ohio, USA. Juf van Har
lingen bleef lang ongetrouwd. Haar halfzus
Annette overleed in 1955, zwager Aant kwam
jaren later bij haar inwonen. Catharina en Aant
trouwden op 28-02-1962. Zij was 60 jaar, Aant
was 78 jaar. Het huwelijk werd een week voor
zijn overlijden op 07-03-1962 gesloten. De amb
tenaar van de burgerlijke stand kwam bij hen
thuis.
Naar de Wieringermeer
Catharina werd in de net drooggevallen Wierin
germeer de eerste onderwijzeres op Sluis I, een
kale, zanderige vlakte en heel veel wind. Het
was een enorme uitdaging maar het leek haar
ook ‘erg leuk om te doen’, vertelde ze in een in
terview in 1980. Wat ook meespeelde, ze keek
na de vele kortstondige baantjes als invalkracht
en door het hele land, al lange tijd uit naar een
vaste baan. Haar zwager Aant bracht hen naar
Sluis I, de verhuiswagen kwam met de boot, er
waren nog geen wegen. Catharina moest eerst
in Alkmaar, bij Ir. A. L. H. Roebroek van de Di
rectie Wieringermeer, een vergunning halen.
Zomaar de polder in, dat ging niet, het was nog
niet veilig. Via De Haukes arriveerde de familie
op boerderij ‘De Eerste’. Dhr. Theodorus List
zorgde voor het boottransport van de vracht
wagen. In Sluis I waren nog geen winkels, wel
twaalf woningen, waarvan de meeste bewoners
nog moesten arriveren. Er was geen elektrisch
licht (wel petroleumlampen) en geen water; het
waaide en stoof er verschrikkelijk.
7 klassen. Juf Cornelia had een eigen lesmetho
de. Elke leerling kreeg weekopdracht en deze
moest af zijn op vrijdag. De kinderen schreven
met potlood in een schriftje. De timmerman
fabriceerde op haar verzoek inktpothoudertjes
die veilig bleven staan. Dezelfde middag gele
verd, konden de leerlingen met echte inkt (le
ren) schrijven. Ook de schoolbanken werden
gemaakt door timmerwerkplaats De Schaaf, van
de Landbouw Cultuurmaatschappij. Samen met
ds. K. O. Finkensieper en pastoor Braak bedacht
ze de viering van het Sinterklaasfeest. Ook al
waren er nog geen rk-kinderen op school, door
nonnetjes van elders werden prachtige cadeaus
gebreid. Verder vroeg Juf aan kennissen om ca
deautjes. Het werd een prachtig feest. Catharina
had weliswaar een arbeidscontract via de Di
rectie maar werkte zoals dit toen heette, ‘voor
eigenrekening’, dus niet voor een onderwijsin
stelling. Het schooltoezicht lag bij de Inspecteur
van het Lager Onderwijs, rayon Den Helder. Juf
van Harlingen genoot een zekere vrijheid om
lessen te geven. De inspecteur kwam regelmatig
kijken en ging altijd tevreden weg.
Het pioniersschooltje maakte een
door. De omstandigheden waren
klassen zaten door elkaar, een lesrooster was
onmogelijk. Een tweede onderwijzeres werd
aangesteld, en een leerlingenstop ingevoerd. De
Directie wilde zo lang mogelijk alle gezindten in
één school, om eenheid en gemeenschapszin te
bevorderen. Na 9 maanden noodschool, op 16
augustus 1932, werd de eerste ‘Wieringermeer-
school’ in Slootdorp in gebruik genomen, de
latere Prinses Margrietschool. Vier leerkrachten
gaven les aan 128 leerlingen. In 1933 werden
juffrouw C. Rikaart en meester J. Hazelop be
noemd. De leerkrachten waren ook buiten de
lestijden in de weer voor de kinderen. In sep
tember 1932 stond in de Wieringer Courant een
oproep voor een clubavond waar ‘jonge meisjes
eenvoudige handwerkjes maken voor eigen ge
bruik’.
30ste jaargang 2022/1 nummer 91
le rapport
t rapport
3e rapport
KLASSE
ONDER Wl]ZER(ES)
Cursusjaar 19¥6 )194/
