9
Lr
Straatnamenrubriek: Dr. Sicco Mansholtstraat
29ste jaargang 2021/3 nummer 90
Sicco Mansholt in 1950.
Foto: Maria Austria Instituut/Sem Presser.
Minister
Het eerste naoorlogse kabinet Drees - Scher
merhorn zag de ernst van de situatie in. Ne
derland lag in puin, er waren voedsel-tekorten.
De SDAP’er Drees vroeg Mansholt om deel te
nemen als minister van Landbouw en Voedsel
voorziening. ‘Ik doe het twee jaar’, had hij ge
antwoord. De Wieringermeerboeren, bijeen op
de Beurs in Winkel, reageerden met applaus op
dit nieuws. Als minister Mansholt sprak Sic-
co in september 1945 in Benningbroek bij de
herdenking van zijn vermoorde verzetsvriend
Adrie de Graaf.
Twee jaar werden twaalf en een half jaar Minis
ter van Landbouw in zes kabinetten, tot 1958.
Als minister had het ontwikkelen van het Ne
derlandse landbouwbeleid zijn volle aandacht.
Onderzoek en voorlichting, modernisering, sa
menwerking met het bedrijfsleven, garantiebe-
leid, internationale samenwerking, de Ruilver-
kavelingswet, de Pachtwet, de Landbouwwet.
Mansholt wilde verder. Niet alleen in Nederland,
maar in heel Europa. Als overtuigd sociaalde
mocraat waren de erbarmelijke omstandighe
den op keuterboerderijtjes hem een gruwel.
Zijn doel was ‘van boeren gewone mensen te
maken, met een normaal inkomen en va
kantie.’ Bij zijn afscheid in het parlement op 12
december 1957 bekrachtigde de Tweede Kamer
zijn ministerschap met een ‘motie van hulde’.
In de parlementaire historie was dit een novum.
Kom in deze tijd nog maar eens om applaus
voor een bewindsvrouw of -man.
van de Voedselvoorziening. De SD zat voortdu
rend achter hem aan, hij was weinig thuis. Een
van zijn schuiladressen was familie de Veer in
Schagen. Henny - met inmiddels drie kinderen
en zwanger van de 4e - moest het maar zien te
rooien. Die situatie werd op den duur onhoud
baar. Henny en de kinderen plus inventaris wer
den ’s nachts op 15 april 1945 door een 20-tal
van het verzet geëvacueerd. Een geluk bij een
veel groter ongeluk, de onderwaterzetting.
Foto: Nationaal Archief.
Sicco Mansholt in 1945 na zijn aantreden als minister.
Mansholt bleef pachter aan de Cultuurweg en
bleef betrokken bij de polder. Hij was de ere
voorzitter voor het comité dat zorgde voor een
waardig oorlogsmonument in 1946. Per brief
liet hij weten waarom een schoolzwembad
in Middenmeer een goed idee was. De eerste
steenlegging van een groot nieuw gebouw voor
de ZWM, Mansholt kwam ervoor naar Midden-
meer.
'^1
