Bi
Kennismaken met: nieuwe bestuursleden
om
de
l de
van
gemeld als lid en
van
alle boerderijen en
begonnen met
Jan Wouts - algemeen bestuurslid. ‘19A.
Nummer 19 was de
boerderij gevestigd aan
de Schelpenbolweg. De
A stond voor de var
kensstal waar ik op 23
juni 1952 het levenslicht
zag. Het geboortekaartje
vermeldt: Johannes; bij
de burgerlijke stand sta
ik te boek als Joannes.
als eerste wapenfeit een kopie
de verpachtingskaart 1942 aangeschaft, met
dorpen daarop ingetekend.
Deze hangt nu op
een mooie plek in
onze woonkamer
aan de Schelpenbol-
weg 16. Op deze
boerderij zijn mijn
opa en oma als pio
nier vanuit Friesland
een
gemengd boerenbe-
drijf.Daarna hebben
9 maanden na mijn geboorte zijn we verhuisd
naar Wieringerwerf. De lagere school heb ik
doorgebracht op de Don Bosco school. Ik reed
regelmatig mee met mijn vader op de vrachtauto
die voor de LTB goederen rond bracht bij boeren
in de Wieringermeer. Mijn scholing kreeg op de
Dr. Ariëns Mulo in Middenmeer een vervolg.
Ondertussen was mijn vader geswitcht naar de
teelt van bollen. In het begin ging er nog veel
met de hand, maar de opkomst van plant-, rooi
en kopmachines heb ik mogen meemaken.
Bij de Koninklijke Marine werd ik opgeleid tot
radio-radarmonteur. Na ruim 6 jaar over de
woelige baren te hebben gevaren en een half
jaar voor een radarcursus in Amerika te hebben
vertoefd, werd Meyvis mijn volgende werkgever.
Technicus-buitendienst heette de functie. Daar
waar in ziekenhuizen, laboratoria van grote be
drijven en universiteiten apparatuur van mijn
werkgever stond opgesteld, daar mocht ik repa
raties, onderhoud en installaties uitvoeren.
Ondertussen was en ben ik nog steeds getrouwd
met Emmie Overtoom uit Heerhugowaard-De
Noord en woonden wij eerst aan de Tjalk in
Wieringerwerf. Samen hebben wij 3 dochters
gekregen en inmiddels ook 2 kleinzoons. Toen
malig politieman Rein Groot vroeg mij om bij
de reservepolitie te komen. Ik leerde veel over
wegenverkeerswetgeving. Dit bracht mij er toe
een cursus rij-instructeur te gaan volgen. Dit
heb ik 12 jaar gecombineerd met mijn toenma
lige functie. In 2000 ben ik volledig zelfstandig
als rijschoolhouder aan de slag gegaan en heb
dat 18 jaar volgehouden. Ondertussen was ik in
het bestuur van VVN afd. Wieringerland terecht
gekomen en daar ben ik al een aantal jaren voor
zitter. In 2003 verhuisden we naar de Oester,
Middenmeer, waar we met veel plezier wonen.
Oud klas- en buurtgenoot Hans Roelofsen wist
mij te strikken voor een bestuursfunctie bij het
Genootschap. Ik heb een aantal vergaderingen
bijgewoond en werkgroepen bezocht. Het en
thousiasme en de inzet die ik daar aantrof sterkt
mij in het vertrouwen dat ik bij een goede club
terecht ben gekomen, waar ik mij ook van harte
voor wil inzetten. Wie weet tot ziens in de Cul-
tuurschuur.’
mijn vader en moeder de boerderij overgeno
men en sinds 5 jaar woon ik hier samen met
mijn vrouw Maaike en onze kinderen Lukas,
Yfke en Hidde. Het bestuur is een mooie groep
enthousiaste en hardwerkende mensen waar ik
me thuis bij voel. Allemaal zijn we nauw betrok
ken bij de Wieringermeer, bij zowel de geschie
denis als de toekomst. Ik probeer samen met
medebestuursleden nieuw beleid te ontwikke
len voor onze club. Voor ons is het van belang
dat zoveel mogelijk leden helpen bij bedenken
én uitvoeren van dit beleid. Mijn motivatie
vrijwilliger te zijn bij de grootste club van
Wieringermeer (en Hollands Kroon!) is om
waardevolle en inspirerende geschiedenis
de polder aantrekkelijk te presenteren en mee te
geven aan onze kinderen. Onze club is bloeiend
en boeiend is als iedereen een steentje bijdraagt.
Ik hoop u een keer te ontmoeten bij één van de
bijeenkomsten en/of activiteiten. Als u vragen
of ideeën heeft dan hoor ik ze graag. Tot ziens!’
‘r.
29ste jaargang 2021/3 nummer 90
mJ
j!
f’
K
