Met P«llmann naar Wieringen varen,* dat doet een luidruchtige schare.* Hoor, het haantje kraait en het vlaggetje zwaait. Maar por slot zit je toch neg in HET LIED liedtekst, luchtige verstrooiing in kampkrant Adam in 28ste jaargang 2020/3, nummer 87 Het lied van Haaren, geschreven door dominee O.G. Heldring en Willem Andriessen. en Kolff en het kleinere ‘Gezegende kerstdagen en een goed 1944’ Burgemeester Loggers als gijzelaar in Brabant Fragment uit een Ballingschap van 22 augustus 1942. Tweelingbroer Er is weinig bekend over hoe Gesinus Gerrit Loggers zijn detentie heeft ervaren. Zijn twee lingbroer, architect Tijmen Jan Loggers heeft Er kwam een stroom pakketjes met etenswaren op gang, de gevangenen mochten post ontvan gen en versturen. Veel privacy was er niet, men sliep op slaapzalen. De tuin was wel weer ruim genoeg om even alleen te zijn, of voor een potje voetbal of tennis. De zomerse en luchtige sfeer werd al snel overschaduwd door daadwerke lijke executies. In Rotterdam werd 7 augustus een aanslag gepleegd op een trein met Duitse militairen, verlofgangers. Op 15 augustus fusil leerden de Duitsers vier gijzelaars, waaronder Rotterdammer Willem Ruijs en graaf van Lim burg Stirum. In oktober was het weer raak. Een Hengelose verzetsgroep had een bom geplaatst op het traject Hengelo - Oldenzaal. 16 oktober 1942 werden drie Twentenaren gefusilleerd. De schrik zat er goed in. Verhuizen naar Beekvliet Januari 1943 verhuisden Loggers tweehonderd medegijzelaars naar Beekvliet, Sint Michelsgestel. Zij vullen hier de groep van 4 mei 1942 aan. Wat doe je om de tijd door te komen? In beide kampen ging het leven door. Er werd gesport, het was mogelijk overdag bezoek te ontvan gen. Een druk schema van cursussen, lezin gen en discussiegroepjes, ‘de volksuniversiteit’ genoemd, vulde de dagen. Opgesloten zitten werkt op de zenuwen. De Amsterdamse caba retier Lou Bandy slikte in uiterste wanhoop een stukje blik in en werd in Den Bosch in het zie kenhuis opgenomen. Simon Vestdijk, sinds 4 mei 1942 gijzelaar, be kende in brieven aan zijn levenspartner Ans Koster ‘dat ik vanmorgen vóór het ontbijt ge vochten heb bij de waschbak’, dit naar aanlei ding van een onaangename opmerking door een medicus en rasproleet’. Vestdijk ver droeg het kampleven maar moeilijk, hij deed aangeboden zijn plaats in te nemen. Van zo’n privile ge voor zichzelf wilde Ger rit niets weten. Van de vele kaarten en brieven die zijn vrouw Catharina Clasina geschreven zal hebben, is er slechts een bewaard ge bleven. Alle post ging langs de censuur, al te kritische boodschappen, daar was geen sprake van. Bijgaand de tekst van deze kaart (getiteld Boerenhoeve uit de Wieringermeer): November 1942: ’Wierin- gerwerf. Lieve Gerrit, Black (de hond, red.) lijkt vandaag wat beter, hij was echt een beetje tieriger, ik tob wel een beetje met hem, maar ik vind ‘t niet erg hoor, als hij maar beter wordt, ik zou ‘t ook zoo erg vinden voor jou, maar jongen, ‘t gaat wel goed dacht ik, hij heeft een beetje rijst gegeten. Hartelijke groeten, je Truus.’ O.G.Heldring Willem Andriessen 2 5 bosschen hij ge- wil-de rulsschen, van-gen vla-gen, bloeit van- waar de dag, be- slist of □oed. Al teis-tren de got- den of vry al ryst de gol- ven men- schen niet ver- 1 Van- waar de 2 God, Die des 5 Dies wil ik brui- sen, de rui- ga hei- de gang- gen be- paalt var. dag tot ea- gen en heb ik sterken

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2020 | | pagina 50