Met P«llmann naar Wieringen varen,*
dat doet een luidruchtige schare.*
Hoor, het haantje kraait
en het vlaggetje zwaait.
Maar por slot zit je toch neg in
HET LIED
liedtekst, luchtige verstrooiing in kampkrant Adam in
28ste jaargang 2020/3, nummer 87
Het lied van Haaren, geschreven door
dominee O.G. Heldring en Willem Andriessen.
en Kolff en
het kleinere
‘Gezegende kerstdagen en een goed 1944’ Burgemeester Loggers als gijzelaar in Brabant
Fragment uit een
Ballingschap van 22 augustus 1942.
Tweelingbroer
Er is weinig bekend over hoe Gesinus Gerrit
Loggers zijn detentie heeft ervaren. Zijn twee
lingbroer, architect Tijmen Jan Loggers heeft
Er kwam een stroom pakketjes met etenswaren
op gang, de gevangenen mochten post ontvan
gen en versturen. Veel privacy was er niet, men
sliep op slaapzalen. De tuin was wel weer ruim
genoeg om even alleen te zijn, of voor een potje
voetbal of tennis. De zomerse en luchtige sfeer
werd al snel overschaduwd door daadwerke
lijke executies. In Rotterdam werd 7 augustus
een aanslag gepleegd op een trein met Duitse
militairen, verlofgangers. Op 15 augustus fusil
leerden de Duitsers vier gijzelaars, waaronder
Rotterdammer Willem Ruijs en graaf van Lim
burg Stirum. In oktober was het weer raak. Een
Hengelose verzetsgroep had een bom geplaatst
op het traject Hengelo - Oldenzaal. 16 oktober
1942 werden drie Twentenaren gefusilleerd. De
schrik zat er goed in.
Verhuizen naar Beekvliet
Januari 1943 verhuisden Loggers
tweehonderd medegijzelaars naar
Beekvliet, Sint Michelsgestel. Zij vullen hier de
groep van 4 mei 1942 aan.
Wat doe je om de tijd door te komen? In beide
kampen ging het leven door. Er werd gesport,
het was mogelijk overdag bezoek te ontvan
gen. Een druk schema van cursussen, lezin
gen en discussiegroepjes, ‘de volksuniversiteit’
genoemd, vulde de dagen. Opgesloten zitten
werkt op de zenuwen. De Amsterdamse caba
retier Lou Bandy slikte in uiterste wanhoop een
stukje blik in en werd in Den Bosch in het zie
kenhuis opgenomen.
Simon Vestdijk, sinds 4 mei 1942 gijzelaar, be
kende in brieven aan zijn levenspartner Ans
Koster ‘dat ik vanmorgen vóór het ontbijt ge
vochten heb bij de waschbak’, dit naar aanlei
ding van een onaangename opmerking door
een medicus en rasproleet’. Vestdijk ver
droeg het kampleven maar moeilijk, hij deed
aangeboden zijn plaats in
te nemen. Van zo’n privile
ge voor zichzelf wilde Ger
rit niets weten. Van de vele
kaarten en brieven die zijn
vrouw Catharina Clasina
geschreven zal hebben, is
er slechts een bewaard ge
bleven. Alle post ging langs
de censuur, al te kritische
boodschappen, daar was
geen sprake van.
Bijgaand de tekst van deze
kaart (getiteld Boerenhoeve
uit de Wieringermeer):
November 1942: ’Wierin-
gerwerf. Lieve Gerrit, Black
(de hond, red.) lijkt vandaag wat beter, hij was
echt een beetje tieriger, ik tob wel een beetje met
hem, maar ik vind ‘t niet erg hoor, als hij maar
beter wordt, ik zou ‘t ook zoo erg vinden voor
jou, maar jongen, ‘t gaat wel goed dacht ik, hij
heeft een beetje rijst gegeten.
Hartelijke groeten, je Truus.’
O.G.Heldring
Willem Andriessen
2
5
bosschen
hij ge-
wil-de
rulsschen,
van-gen
vla-gen,
bloeit van- waar de
dag, be- slist of
□oed. Al teis-tren
de got- den
of vry
al ryst de
gol- ven
men- schen
niet ver-
1 Van- waar de
2 God, Die des
5 Dies wil ik
brui- sen, de rui- ga hei- de
gang- gen be- paalt var. dag tot
ea- gen en heb ik sterken