Reacties van kijkers en lezers Exploitatie de hoofdletters) 28ste jaargang 2020/2, nummer 86 Op 17 april hoorden we omstreeks het middaguur knallen. Het water in de sloten steeg. Minder dan drie weken voor de capitulatie inundeer den de Duitsers de Wieringermeer nog. Met paard en wagen sloegen we op de vlucht naar Wieringer- waard. Het was schitterend weer, de koolzaadvelden bloeiden dat het een lust was. Bij het zesde adres waar we aanklopten kregen we onderdak in de schuur. De boer, hoorde ik vader tegen moeder zeg gen, was ‘vrijzinnig’. Op bevrijdingsdag ging ik door de grond. Achter het raam van een school in Wieringerwaard zat me vrouw Kat, met kaalgeschoren hoofd. Nazi-jager Jack Kooistra, die ik er onlangs naar vroeg, vermoedt dat ze de dupe is geworden van blinde volkswoede. Om de tijd te overbruggen tot we terug konden naar de Wierin germeer werd vader bedrijfsleider op de boerderij van de geïnterneer de NSB-burgemeester van Kollu- merland. Wegens gezondheidsre denen mocht die, met beperkin gen, eerder naar huis. Hij had niets om handen en nam me geregeld mee de velden in. Leerde me kie vietseieren zoeken en mollen van gen. Bij mij staat 17 april 1945 en de tijd er omheen in het geheugen gegrift. We woonden op een boerde rij in de gloednieuwe Wieringer meer. In Slootdorp ging ik naar school. Dan kwam ik langs het arbeidershuis, rechts tegenover ons, van mevrouw Kat. We zwaaiden vaak naar elkaar. Zij was Duitse. De onderduiker die periodiek bij ons bivakkeerde kan haar niet zijn ontgaan. Links tegenover ons woonde tuinder Mollema, net als wij gerefor meerd. Ik bracht hen, verstopt in een kniekous, het illegale Trouw. In de donkere keuken zaten vaak twee joodse onderduikers. Onderweg fietsten me soms patrouillerende Duitsers voorbij, geweer over de schouder. Indruk maakte ook de eindeloze stroom etenhalers uit de steden tijdens de hongerwinter. Ik liep met hen op als ik uit school kwam. Vanuit het schoollokaal hadden we zicht op de trans van de gerefor meerde kerk. Daar stonden altijd Duitse soldaten op de uitkijk. In verband met een documentaire van Omrop Fryslan, uitgezonden op 4 mei 2008, heb ik een bezoekje ge bracht aan die toren. Er bleken heel wat woorden te zijn gekerfd in de balken. Heimwee naar het Duitse thuis. Reactie oud-Wieringermeerder Dr. Sytze Faber uit Leeuwarden woonde voorheen aan de Wierweg op F48, na de onderwaterzetting F54, waar eerder Piet Dankert woonde. Op 18 april diepte hij herinneringen op aan de oorlogstijd en verwerkte dat in zijn wekelijkse column in het Friesch Dagblad. Ter informatie stuurde hij dit naar de redactie van de Kroniek. Een fragment uit deze column wil ik u niet onthouden: Werkdorpkrant De Stichting Aankoop en Exploitatie van het voormalig Joods Werkdorp Nieuwesluis Slootdorp is gestart met een oude traditie: het uitgeven van een Werkdorpkrant. In principe zal elke laatste vrijdag van de maand een krant verschijnen met als doelstelling: informeren van belangstellenden en betrokkenen van het voormalig Joods Werkdorp over de geschiedenis van het vroegere en ontwikkelingen rond het huidige werkdorp. Indien u belangstelling heeft voor de (volgende) Werkdorpkrant kunt u contact opnemen met de secretaris van de stichting dhr J.G. (Jan) Meijles, telefoon 06.29143415 of mailen naar JoodswerkdorpSlootdorp@gmail.com (denk om

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2020 | | pagina 40