Plagen in de polder Rein Koolen Dood der eerstgeborenen (Gustave Doré) =—=111= Historisch Genootschap Wieringermeer Kinderziektes en andere ongemakken Wie van ons heeft de mazelen niet gehad of de bof en dan moeten we kinkhoest, difterie en geelzucht of de geling niet vergeten. Een ieder die de geelzucht heeft ondergaan weet nog alles van die reusachtige blikken met biskwie. Droge biskwie met water, een verplicht en streng dieet dat je weken vol moest houden. Geen greintje vet; appels mochten wel maar het bleef een zeer mager dieet. Dat waren niet de enige aansla gen op onze gezondheid, veiligheid en welzijn. De oorlog en de onderwaterzetting horen ook in die rij. Vaak moest je de medemens op afstand houden, de mens als besmettingsbron maar ongeveer alle andere levende wezens hebben al eens als vijand van de mens gefungeerd. Trouwens ook van anorganische objecten hebben we wel eens last, kassen die de nacht verlichten. Windtur bines die al knipperend staan op te scheppen. Zelfs ideeën kunnen overlast veroorzaken. Onze polder is net jarig geweest; 21 augustus, dan leven wij al 90 jaar op een drooggema len zeebodem, tenminste als we de onderwaterzetting niet meerekenen. Voor de mens is dat een respectabele leeftijd, bij een gebied spreken we bij dat aantal jaren over jong land, land dat nog maar weinig malheur meegemaakt kan hebben. Die korte geschiedenis heeft wel tot voordeel dat vanaf het ontstaan in de twintigste eeuw het hele verhaal tot in detail opgetekend is. Ook de plagen die over ons kwamen zijn goed gedocumenteerd. Terugbla derend in de annalen zie je dat de huidige Covid-19-epidemie echt niet de enige plaag is, zelfs niet in zo’n jeugdige polder. Opvoedkundige verhalen Al op jeugdige leeftijd hebben de meesten van ons veel verhalen over plagen tot ons gekregen, de tien plagen van Egypte bijvoorbeeld hoorden onlosmakelijk bij een gedegen godsdienstige opvoeding. Zulke verhalen diende je te kennen, als wapening van de jonge geest en als waar schuwing voor de boze buitenwereld. Die verhalen pasten in de veertiger jaren hele maal bij het regelmatige en pijnlijke lichame lijke onderzoek door de schooldokter naar mo gelijke malariabesmetting; de arts kneep diep opzij in je buik om te voelen of je een vergrote milt had, een vergrote milt kan op een malaria- besmetting duiden. 28ste jaargang 2020/2, nummer 86

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2020 | | pagina 12